افسردگی فصلی چیست؟

این اختلال نوعی افسرگی برگشت پذیر است که با فصل پائیز بروز می کند و سپس از بین می رود. البته این اختلال چیزی بیشتر از یک ناراحتی ساده است.

SAD که افسردگی فصلی یا افسردگی زمستان هم نامیده می شود، معمولا در اواخر پائیز و اوایل زمستان آغاز می شود و در تابستان و بهار از بین می رود.

به گزارش فرتاک نیوز،انجمن روانشناسی امریکا(APA) این اختلال را ناشی از یک عدم عادل بیوشیمیایی در مغز می داند که بواسطه روزهای کوتاه و آفتابی ایجاد شده، این مساله باعث تغییر ساعت داخلی بیولوژیکی بدن شده و منجر به برهم خوردن برنامه های روزانه می شود.

کاهش ساعات تابش آفتاب می تواند بروی سروتنین تاثیر گذارد. سروتنین نوعی انتقال دهنده عصبی است که بروی حالات و خلق و خوی مربوط به افسردگی تاثیر می گذارد. علاوه بر این، محل زندگی هم نقش بسزایی در بروز این اختلال دارد.

به گفته دکتر لوئیس آلن، روان شناس و مدیر مرکز سلامت رفتاری، هرچه از خط استوا دورتر باشید، شدت این بیماری را بیشتر تجربه میکنید. کسی که در کانادا زندگی می کند، نسبت به کسی که در فلوریداست، بیشتر در معرض این اختلال قرار دارد.

براساس آماز مراکز ملی سلامت(NIH)، عواملی که در ادامه آمده می توانند باعث افزایش ابتلا به SAD شوند:

مونث بودن

بودن در اوایل سنین جوانی

داشتن سابقه افسردگی در خانواده

داشتن سابقه افسردگی شخصی یا اختلال دوقطبی.

تاثیر شیوع بیماری کرونا روی SAD

علاوه برعوامل ذکر شده، شیوع بیماری کرونا در سال جاری نیز می تواند نقش مهمی در وقوع این اختلال داشته باشد. به اعتقاد برخی کارشناسان، بخاطر استرس های مربوط به کووید 19، امسال اختلال افسردگی را به شکل پررنگ تری تجربه خواهیم کرد.

به گفته دایری هالکو، متخصص درمان شناسی در مرکز سلامت رفتاری: کرونا علاوه بر تحمیل بیماری های فیزیکی در مردم، باعث ایجاد تغییراتی اساسی در زندگی، آسیب های روحی و استرس آنها شده است. این مساله روی کسانی که سابقه ابتلا به اختلال SAD دارند، با شدت بیشتری بروز کرده، مخصوصا در بخش های شماری کشور و محدوده هایی که بیماری کرونا در آنها شدت بیشتری دارد.

دکتر هالکو می گوید: از آنجایی که محروم شدن از اجتماعات یکی از علل بروز SAD است، بنابراین حفظ فاصله اجتماعی منجر به افزایش خطر ابتلا به این اختلال در ماه های آتی خواهد شد.

وجود محدودیت ها در مراکز تفریحی، عدم امکان تجمع در خارج از خانه، کار کردن در خانه و معاشرت با افراد کمتر و اعمال برخی قوانین اجباری از سوی دولت، همگی باعث شده که خانه مخصوصا برای افراد مبتلا به SAD مکان امنی محسوب نشود.

البته علاوه بر انزوای شخصی، افراد مبتلا به SAD دارای نشانه و علائم دیگری هم هستند که عبارتند از:

انرژی پایین

خواب آلودگی بیش از حد

پرخوری

افزایش وزن

تمایل به استفاده از کربوهیدرات ها

این علائم با علائم ابتلا به افسردگی شباهت دارند، زیرا SAD نیز نوعی افسردگی محسوب می شود.

کسانی که دچار تغییر در الگوی تغذیه شده اند، سطح انرژی و تمرکزشان کاهش یافته و علاقه ای به انجام کارهای روزانه ندارند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند. البته تفاوت این اختلال با افسردگی در  قابلیت پیش بینی آن است، زیرا همانطور که می دانیم SAD فقط در فصول سرد سال بروز می کند.

برای درمان و جلوگیری از ابتلا، بهتر است که با اعضای نزدیک خانواده همیشه در ارتباط باشید و بیشتر به پیاده روی دیدن طلوع آفتاب بروید.