نگاهی به تعویض‌های طلایی یحیی در دربی ۹۲

سرخ‌پوشان بازی را با آرایش 2-4-4 خطی آغاز کردند. بیرانوند در دروازه قرار گرفت و کنعانی‌زادگان و حسینی دو مدافع میانی تیم گل‌محمدی بودند. انصاری در جناح چپ و شیری در جناح راست خط دفاع ایستادند. در خط میانی، کامیابی‌نیا و نوراللهی به‌عنوان دو هافبک دفاعی، و امیری و ترابی به‌عنوان دو هافبک راست و چپ خط میانی حضور داشتند. در خط حمله هم علیپور و اوساگونا قرار گرفتند.

شاگردان گل‌محمدی دربی را با سرعت بالایی آغاز کردند و اولین موقعیت جدی بازی را امیری به‌ وجود آورد؛ اما علیپور نتوانست از آن استفاده کند. نخستین طرح سرخ‌ها برای رسیدن به گل، استفاده از کانال های کناری بود. حضور مؤثر ترابی و امیری خصوصاً در سمت چپ باعث شد تا بیشتر حملات سرخ‌پوشان از کانال سمت چپ انجام شود.

سرخ‌ها بر خلاف انتظار برای انتقال توپ به کانال‌های کناری، به جای ارسال‌های بلند، از میانه زمین اقدام می کردند . حضور تأثیربخش نوراللهی در کنار اضافه شدن امیری و ترابی، باعث می‌شد سرخ‌ها بتوانند به‌راحتی توپ را در میانه زمین با کمترین لمس ممکن به کانال‌های کناری انتقال دهند.

مهم‌ترین نکته در مورد تاکتیک سرخ‌ها این بود که هنگامی که حملات از هر کانالی انجام می‌شد، بازیکن دفاعی کناری کانال مقابل به حملات اضافه نمی‌شد و به خط دفاعی تیم کمک می‌کرد . اما اورلب‌های بیش از حد در کانال سمت راست باعث شد تا گپ ارزشمندی برای شاگردان مجیدی ایجاد شود و آنها به‌راحتی از این کانال با قائدی نفوذ کنند. گل اولشان را نیز با این روش به ثمر رساندند.

شاگردان گل‌محمدی خیلی سریع به این گل پاسخ دادند. پاس در عمق مهدی ترابی را کریستین اوساگونا با ارسال کوتاه به محوطه شش قدم استقلال فرستاد و توپ با عبور از مقابل بازیکنان استقلال به علی علیپور رسید و او به‌راحتی گل تساوی بازی را به ثمر رساند. در نیمه دوم، سرخ‌ها بازی را با پرس از بالا آغاز کردند.

شاگردان گل‌محمدی با پرس از زمین حریف دنبال به اشتباه انداختن آبی‌ها بودند؛ عملی که به ضرر سرخ‌ها تمام شد. گپ سمت راست خط دفاعی به همراه اشتباه بزرگ کامیابی‌نیا، باز هم زمینه‌ساز گلی برای استقلالی ها شد.

گل‌محمدی بلافاصله بعد از گل دوم استقلال، دو تعویض همزمان انجام داد. انصاری را که نمایش ضعیفی در این مسابقه از خود نشان داده بود در کنار کامیابی‌نیا، مقصر گل دوم استقلال، بیرون کشید و نادری و رسن را به‌جای آن‌ها وارد زمین کرد و آرایش تیمش را از خطی به لوزی تغییر داد . بازی کنش‌گرای یحیی با هوشیاری تیم حریف خنثی شده بود و تجمع بی‌اندازه بازیکن در باکس خودی استقلال ابتکار عمل را درآن منطقه از مهاجمان قرمزپوش گرفته بود و حتی شرایط شوت‌زنی هم باهوشیاری مدافعان آبی‌پوش مهیا نمی شد.

یحیی در دقایق پایانی، استوکس را که شرایط بدنی آماده‌ای هم ندارد به‌جای اوساگونا که نیمه دوم بدی داشت به زمین فرستاد. آوردن استوکس ناآماده ولی زهردار، شاید آخرین تیر ترکش نیمکت پرسپولیس بود . گل دوم هم با ضربه ناقص او و تعقیب بشار رسن به ثمر رسید.  از لحاظ فنی می‌توان گفت که پرسپولیس نمایش خوبی در دیدار برابر استقلال داشت و به‌خصوص در دقایقی که برای رسیدن به گل تساوی تلاش می‌کرد، به‌خوبی تیم حریف را تحت تأثیر قرار داد؛ هر چند آنها در بخش دفاعی کامل عمل نکردند .