مهم ترین آثار درمانی ترخون

ترخون یا تلخون، یکی از منابع مهم شناخته‌شده‌ی روتین است، هر ۱۰۰ گرم ترخون خشک حاوی ۲۹۵ کالری، ۸ گرم رطوبت، ۲۳ گرم پروتئین، ۷ گرم چربی، ۵۰ گرم مجموع کربوهیدرات‌ها، ۵/۷ گرم فیبر، ۱۲ گرم خاکستر، ۱۳۹/۱ گرم کلسیم، ۳۱۳ میلی‌گرم فسفر، ۳۲ میلی‌گرم آهن، ۳۴۷ میلی‌گرم منیزیم، ۶۲ میلی‌گرم سدیم، ۳ میلی‌گرم پتاسیم، ۵/۱ میلی‌گرم ریبوفلاوین، ۹ میلی‌گرم نیاسین، ۸۱ میلی‌گرم فیتوسترول و بدون کلسترول می‌باشد.

ترخون تازه تا ۳/۰ درصد اسانس دارد که حاوی ۶۰ تا ۷۰ درصد متیل کاویکول (استرا گول) و مقداری پارامتوکسی سینامیکآلدهید (ماده‌ی تلخ آن) است. دیگر ترکیبات اسانس شامل آلفاپی‌نن، بتاپی‌نن، کامفن، لیمونن، سیس و ترانس اوسی‌من، آلفا فلاندرن، لینالول، اسیدبوتیریک، دلتا ۴ کارن، ژرانیول و اوژنول می‌باشد.

در سال‌های اخیر ایزوکومارینی به نام آرتمدینول در گیاه کشف شده است، فلاونوئیدهای مهم آن روتین و کورستین ۳ -گلوکوگالاکتوزید است که به نظر می‌رسد اثرات ضد سرطانی و ضد تصلب شرائین قوی این گیاه مربوط به آنها باشد. عصاره‌ی ترخون در آزمایش‌های حیوانی بر روی موش، توانسته اثرات سرطان‌زایی بنزوپیرون بر روی پوست را مهار کند. همچنین، ترخون خاصیت حفاظت در برابر اشعه‌های خطرناک را نشان داده است.

روتین موجود در ترخون جهت جلوگیری از لخته شدن خون، التهابات، اسپاسم، فشار خون و تصلب شرائین (سفتی جداررگ‌ها) مؤثر است. در آمریکا مدت‌ها از ترخون برای جلوگیری از تصلب شرائین، فشار خون، دیابت و بروز آلرژی استفاده می‌شود.