تاثیرات منفی تهوع شدید صبحگاهی در زنان باردار

این وضعیت بسیار شدیدتر از حالت تهوع طبیعی صبحگاهی است و یکی از مهم‌ترین دلایل بستری شدن در دوران بارداری است و می‌تواند تا زمان تولد نوزاد ادامه یابد. زنان هفته‌ها در بستر خود می‌مانند، دچار کم‌آبی و کاهش وزن می‌شوند و اغلب قادر به کار یا مراقبت از کودکان دیگر خود نیستند.

به گزارش فرتاک نیوز،این مطالعه توسط محققان امپریال کالج لندن و امپریال کالج مراقبت بهداشتی NHSTrust ارائه شد و نشان داد که تقریبا نیمی از زنان مبتلابه HG از افسردگی قبل از تولد و تقریبا ۳۰ درصد از افسردگی پس از تولد نوزاد رنج می‌برند. زنان سالم فقط ۶ درصد افسردگی قبل از زایمان و هفت درصد افسردگی پس از زایمان را تجربه کردند.

دکتر نیکولا میچل-جونز، مسئول ثبت نوزادان و متخصص زنان و زایمان و محقق ارشد این تحقیق، معتقد است که تاثیر روانی این بیماری توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و عموم مردم به‌اندازه کافی جدی گرفته نمی‌شود.

وی اظهار کرد: نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد که زنان مبتلا به HG حدود هشت برابر بیشتر دچار افسردگی قبل از زایمان و چهار برابر بیشتر دچار افسردگی پس از زایمان می‌شوند. این ارقام تکان‌دهنده هستند و باید در درمان زنان باردار مبتلا به HG منعکس شود. به دلیل مشاهده برخی آسیب‌های روانی باید نسبت به درمان علائم غیرجسمی HG توجه و ارزیابی برای حمایت از سلامت روان نیز باید برای هر زن مبتلابه این بیماری در نظر گرفته شود.

در این مطالعه ۲۱۴ زن در سه بیمارستان لندن در سه‌ماهه اول بارداری تحت نظر قرارگرفته شدند. نیمی از آنان هنگام پذیرش در بیمارستان با علائم HG پذیرش شدند. یک گروه کنترل تقریبا با همین تعداد بدون حالت تهوع یا استفراغ قابل‌توجه، از طریق کلینیکی پیش از زایمان باراهنمایی ماما تحت کنترل قرار گرفته شدند. در سال گذشته هیچ‌یک از افراد حاضر در مطالعه برای سلامت روان تحت درمان قرار نگرفته بودند. زنان ازنظر سلامت روانی در سه‌ماهه اول بارداری و ۶ هفته پس از زایمان ارزیابی شدند.

از میان زنان مبتلابه HG میزان ۴۹ درصد در دوران بارداری افسردگی را تجربه کردند، درحالی‌که این میزان در گروه کنترل فقط ۶ درصد بود. هفت درصد از گروه کنترل افسردگی پس از تولد داشتند، درحالی‌که در گروه HG این میزان ۲۹ درصد بود. نیمی از زنان مبتلابه HG مجبور شدند چهار هفته یا بیشتر از کار طی بارداری و بعد از بارداری به مرخصی بروند.

اگرچه در این مطالعه هیچ ارتباط مستقیمی بین HG و پیوند مادر و نوزاد وجود ندارد، اما تحقیقات دیگر نشان داده است که افسردگی می‌تواند بر این پیوند تاثیر منفی بگذارد. متاسفانه، هشت زن مبتلابه HG که در این مطالعه بودند، علیرغم ابراز تمایل به نگهداری نوزاد در ابتدا به بارداری خود خاتمه دادند.

دکتر میچل جونز که خود در اولین بارداری‌اش در سال ۲۰۱۸ از HG رنج می‌برد، اظهار کرد: اگرچه نمی‌توانیم بگوییم که HG دلیل اصلی این تصمیمات بوده است، اما مطمئنا نقش داشته و این مورد اندوهناک است.

وی با یادآوری آن دوران ادامه داد: من در بیمارستان و خارج از آن، نزدیک به ۶ ماه را در رختخواب گذراندم اما آن‌قدر خوش‌شانس بودم که یک خانواده حامی و کارفرما داشتم. بسیاری از زنان توانایی این میزان مرخصی را ندارند و یا مادرانی خانه‌نشین با کودکان خردسال هستند که باید از آنان مراقبت کنند. اغلب همسران، اقوام یا همکاران آنان از حمایت موردنیاز دریغ می‌کنند زیرا آنان قادر به درک شدت آنچه این زنان تجربه می‌کنند، نیستند. ما باید به آنان و همچنین متخصصان مراقبت‌های بهداشتی آموزش دهیم.

دکتر میچل-جونز امیدوار است که یافته‌های وی بتواند به درک بهتر HG و تغییر رهنمودهای بالینی در مورد چگونگی درمان زنان مبتلا کمک کند تا شامل غربالگری روان‌شناختی و ارجاع به متخصص سلامت روان در صورت لزوم باشد.

 این یافته‌ها در نشریه BMJ Open منتشرشده است.