دلیل باخت پرسپولیس؛ از دست دادن هویت برنده
آی اسپورت - شکست در دقایق پایانی تلخ است اما اگر این باخت در مقابل یکی از رقبای مستقیم‌تان در راه کسب عنوان قهرمانی اتفاق افتد و تیم‌تان هشتاد و‌هشت دقیقه تاکتیک‌هایش را به حریف دیکته کرده باشد و از بخت بدتان تعویض شما ۵ دقیقه پس از ورودش با دادن یک کرنر ساده زمینه‌ساز گل خوردن‌تان شود، آن شکست نیاز به یک ریکاوری اساسی خواهد داشت.
گابریل کالدرون و آنالیزورش، خواکین، برای دومین هفته متوالی در لیگ یک تغییر مثبت را در ترکیب اصلی‌شان ایجاد کردند. اضافه‌کردن محسن ربیع‌خواه به احمد نوراللهی در پست هافبک دفاعی. این تصمیم به دو علت اتخاذ شد: ۱-پوشش فضای جلوی مدافعان تیم که در مقابل سپاهان از همین منطقه به تیم حریف چند کاشته خطرناک داده شد و شوت کی‌روش هم از همین «گَپ» به ثمر رسید. ۲-کالدرون برای غلبه بر فوتبال مالکانه بی‌نظیر تیم یحیی چاره‌ای جز تخریب بازی رفیعی و اکبر صادقی نداشت. پس نوراللهی و ربیع‌خواه نود دقیقه وظیفه داشتند در سریع‌ترین زمان روی پای سروش و صادقی بروند و از طرفی علیپور، ترابی و امیری که همگی بازیکنانی با «استامینا»ی بسیار بالا‌اند، وظیفه وارد کردن فشار پیوسته روی علی نعمتی و مراد‌مند را داشتند. نتیجه؟ باز‌پس‌گیری توپ در سریع‌ترین زمان ممکن، به‌هم خوردن تمرکز تیم حریف برای طراحی حملات از نیمه زمین خودی و تصاحب توپ در خطرناک‌ترین منطقه برای تیم حریف.
هم‌چنین تیم کالدرون سطحی بسیار بالا در فاز انتقال توپ از دفاع به حمله در دیدار مقابل پدیده از خود نشان داد. حضور ربیع‌خواه در کنار نوراللهی باعث شد تا نادری آسوده‌خاطر از پوشش فضای پشت سرش، به محض صاحب توپ شدن بشار یا نوراللهی از پشت هافبک و مدافع راست پدیده فرار کند، سیامک نعمتی هم حرکتی مشابه را از راست انجام دهد، نوراللهی و رسن توپ را از ربیع‌خواه یا دو مدافع میانی دریافت کنند و از بین ترابی و امیری هم یکی به وسط زده تا نظم دفاعی تیم حریف را به‌هم بزند و دیگری به محوطه جریمه و علیپور اضافه شود. چمن عالی ورزشگاه امام رضا هم به این انتقال بسیار سریع توپ توسط تیم پرسپولیس کمک کرد. آنچه اما مانع گل‌زنی تیم و حتی نداشتن یک شوت در چهارچوب شد، بی‌دقتی عجیب عناصر تهاجمی در دادن پاس تمام‌کننده بود، جایی که به یاد می‌آوریم ترابی چگونه می‌توانست با پاس خودش در نیمه دوم امیری را تک‌به‌تک کند یا نادری و ترابی چطور تصمیم گرفتند به‌جای یک پاس «کات‌بک» یا پاس تو‌در، با شوتی از زاویه بسته موقعیت تیم را در نیمه اول به باد دهند.
پرسپولیس باخت چون بازیکنانش از دقیقه هشتادوهشت تا نود و سه نتوانستند توپ را از حریف بگیرند، در‌حالی که هشتاد و هشت دقیقه به بهترین نحو این‌کار را انجام دادند، پرسپولیس باخت چون نه خود ماهینی و نه کالدرون نمی‌دانند برای چه مرد ناآماده شماره سیزده تعویض سوخته دو هفته‌ی اخیر تیم بوده و از همه مهم‌تر پرسپولیس باخت چون بخشی از هویت برنده خود در دوران برانکو را از دست‌داده است. تیمی که با مرد کروات در دو فصل اخیر یاد گرفته بود برنده جدال‌‌هایی باشد که مستحق پیروزی در آن‌ها نیست، حالا در مصاف‌هایی که بیش از هفتاد دقیقه برتر از حریفش است، در یک لحظه غافل‌گیر می‌شود و بازی را از دست‌رفته می‌بیند .
کالدرون و تیمش هرچند فرم خوبی از بازی را ارائه می‌دهند و پیشرفت در نوع بازی سرخ‌ها در این سه‌دیدار قابل رؤیت است، اما در برداشتن قدم‌های آخر و زدن ضربه نهایی به پیکره حریفان متزلزل‌اند. یک‌ماه فرصت خوبیست تا مرد آرژانتینی این نقیصه حیاتی را رفع کند. آن‌ها حالا کمر‌شکن بازی‌های خود در لیگ را رد کرده اند و اگر می‌خواهند در شمایل یک مدعی باشند، باید هویت برنده خود را باز‌یابی کنند.
برای ورود به کانال تلگرام فرتاک نیوز کلیک کنید.
