کاهش وزن ۲۰ درصدی با یک قرص ساده؛ راه‌حلی ساده برای لاغری با حداقل عوارض
قرص «اورفوگلیپرون» همان گیرنده‌های جی‌ال‌پی-۱ را که داروهای کاهش وزن مانجارو و ویگووی بر آن اثر می‌گذارند، هدف می‌گیرد
یک آزمایش بالینی نشان داده است که مصرف روزانه یک قرص جدید می‌تواند به کاهش وزن بدن تا یک‌پنجم کمک کند؛ یافته‌ای که می‌تواند راه را برای میلیون‌ها نفر در مسیر لاغری هموار کند.
به گزارش گاردین، این دارو که اورفوگلیپرون (Orforglipron) نام دارد و تولید شرکت الی لیلی (Eli Lilly) است، همان گیرنده‌های جی‌ال‌پی‌‌ــ۱ را هدف قرار می‌دهد که داروهای تزریقی لاغری مانند مونجارو و ویگووی بر آن اثر می‌گذارند.
آزمایش این قرص در یک کارآزمایی روی بزرگسالان نشان داد که از هر پنج نفر، یک نفر که به مدت ۷۲ هفته این قرص را هر روز مصرف کرد، توانست ۲۰ درصد یا بیشتر از وزن بدنش را کاهش دهد.
داروهای لاغری تزریق‌های تحولی بزرگ در درمان چاقی ایجاد کرده‌اند، اما نسخه‌های قرصی به‌عنوان راه‌حل نهایی و مطلوب در این حوزه شناخته می‌شوند، زیرا نگهداری، توزیع و مصرف آنها آسان‌تر است و احتمالا ارزان‌تر هم خواهند بود.
اورفوگلیپرون یک داروی فعال‌کننده گیرنده‌های جی‌ال‌پی‌‌ــ۱است که به کاهش قند خون کمک می‌کند، روند هضم غذا را کند می‌کند و می‌تواند اشتها را کاهش دهد. البته میزان کاهش وزنی که با مصرف قرص اورفوگلیپرون دیده شد، به اندازه نتایج بیماران تحت درمان با تیرزپاتاید (مونجارو)ــ که آن هم تولید شرکت الی لیلی است‌ــ چشمگیر نبود، با این حال، کارشناسان معتقدند شکل قرصی این دارو در مقایسه با تزریق‌ها، دسترس‌پذیرتر و راحت‌تر خواهد بود.
اورفوگلیپرون هنوز به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) یا نهادهای نظارتی دیگر کشورها نرسیده است، با این حال شرکت الی لیلی اظهار امیدواری کرده است با عرضه این دارو، تقاضای بالایی برای آن ایجاد شود.
این شرکت در ماه اوت خلاصه‌ای از نتایج را منتشر کرد، اما مقاله کامل درباره این یافته‌ها اکنون در نشریه پزشکی نیوانگلند (New England Journal of Medicine) منتشر و در نشست سالانه انجمن اروپایی دیابت در وین ارائه شده است.
در این مطالعه، سه هزار و ۱۲۷ بیمار به مدت ۷۲ هفته به گروه‌هایی تقسیم شدند که هر کدام دوزهای متفاوتی از قرص اورفوگلیپرون را مصرف کردند، در حالی که برخی دیگر نیز دارونما استفاده کردند. همه شرکت‌کنندگان چاق بودند، یعنی شاخص توده بدنی (بی‌ام‌آی) آنها ۳۰ یا بالاتر بود، اما هیچ‌یک دیابت نداشتند و افرادی از کشورهایی چون آمریکا، چین، برزیل، هند، ژاپن، کره‌جنوبی، اسپانیا، اسلواکی و تایوان در این پژوهش شرکت داشتند.
به گفته تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر شان وارتون از دانشگاه مک‌مستر کانادا، پس از ۷۲ هفته، کسانی که کمترین دوز (شش میلی‌گرم در روز) را مصرف کردند، به‌طور متوسط ۷.۵ درصد از وزنشان را از دست دادند. کسانی که بیشترین دوز (۳۶ میلی‌گرم) را مصرف کردند، حدود ۱۱.۲ درصد کاهش وزن داشتند.
در میان بیماران دریافت‌کننده بالاترین دوز، ۵۴.۶ درصد بیش از ۱۰ درصد وزن، ۳۶ درصد، بیش از ۱۵ درصد وزن و ۱۸.۴ درصد، بیش از ۲۰ درصد وزن کم کردند. محققان افزودند که دیگر شاخص‌های سلامتی نیز در مصرف‌کنندگان دارو بهبود یافت. از جمله کاهش فشار خون، کوچک‌تر شدن دور کمر و پایین آمدن سطح کلسترول بد (ال‌دی‌ال). شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش‌شده هم مشکلات گوارشی بود که در بیشتر موارد آن خفیف تا متوسط ارزیابی شد.
به گفته دکتر شان وارتون، این نتایج می‌تواند باعث شود گروه‌های بیشتری به امکان درمان چاقی دسترسی پیدا کنند، زیرا هزینه و دشواری استفاده از تزریق‌ها برای بسیاری بازدارنده است. سردمداران حوزه سلامتی داروهای تزریقی جدید برای کاهش وزن را «تحول‌آفرین» توصیف کرده‌اند، اما از آنجا که تزریق‌ها بار بیشتری بر دوش خدمات درمانی می‌گذارند، نسخه‌های قرصی می‌توانند برای میلیون‌ها نفر که در تلاش برای لاغری‌اند، امید تازه‌ای باشند.
پژوهشی جداگانه که دوشنبه در مجله انجمن پزشکی ویژه طب اطفال (JAMA Pediatrics) منتشر شد، نشان داد داروهای تزریقی لاغری می‌توانند برای کودکان شش‌ساله مبتلا به چاقی یا دیابت نوع ۲ نیز موثر باشند. با این حال، مشکلات گوارشی در کودکان مصرف‌کننده این داروها «به‌میزان قابل‌توجهی شایع‌تر» بود. محققان تاکید کردند که برای سنجش آثار طولانی‌مدت این داروها بر کودکان و نوجوانان به مطالعات بلندمدت و بررسی‌های میدانی بیشتری نیاز است.
