توسعه اقتصادی در سایه باندهای مافیایی

حشمت اله سلطانی؛ درباره اقتصاد و الزامات توسعه اقتصادی نمی توان کلی و عمومی سخن گفت، اما چون داده‌ها؛ مبنای علمی متقن و محکم ندارند؛ مثل اعلام نرخ تورم که از  نظر داده پردازان آماری وابسته به نهادهای دولتی و حاکمیتی از۲۰ تا ۴۰ درصد، در نوسان است، نرخ بهره در بانک داری، پایه علمی و تکنیکی خاصی ندارد، مشخص نیست که نرخ ارز را دقیقا چه کسانی در بازار، تعیین می کنند، نرخ‌های نجومی خودروهای کمیک و زهوار در رفته و بی‌کیفیت که از سوی خودروسازان یا شورای رقابت یا هرشخص یانهاد دیگر، تبیین و اعلام می‌شود، ارتباط پایه پولی با نرخ طلا و سکه که مستقیما بر بازار پولی و مالی، تاثیر می گذارد و صدها مورد اساسی و زیرساختی اقتصادی، همه گویای آن است که اقتصاد ایران؛ نه تنها کارشناسی شده نیست، بلکه عمیقا از باندهای مافیایی اقتصادی، متاثر است. در چنین شرایطی؛ توسعه اقتصادی منوط به رعایت چند پارامتر مشخص است:

خودروسازی را چه کسانی اداره می‌کنند و این روش تولید و فروش، چگونه تعریف و تبیین می‌شود؟

شاخص‌های تعیین و ابلاغ نرخ ارز و فرایند آن، چیست و دو نرخی بودن، شناور بودن و یا تعیین نرخ ارز ترجیحی، مطابق با کدام الگوی اقتصادی است‌.

یارانه یا سوبسید در اقتصاد ایران، چگونه تشریح، ابلاغ و اجرا می‌شود و اصول تخصیص یارانه در بخش‌های گوناگون، چگونه تدوین و ابلاغ می‌شود؟

درون‌زایی و برون‌نگری، به چه معناست و دیپلماسی اقتصادی ایران چگونه و توسط چه کسانی، تعریف و اجرا می‌شود؟

افکار تکنوکراتیک و آریستو کراسی وطنی دربین برخی مدیران و مسئولان کشور، چه تاثیری بر کند شدن یا به جریان افتادن قطار توسعه، گذاشته است؟