//
کد خبر: 235727

با بیماری لاعلاج پارکینسون آشنا شوید

بیماری پارکینسون نوعی اختلال عصبی پیش‌رونده است که تاکنون درمانی برای آن کشف نشده ولی رعایت مواردی همچون اصلاح عادات غذایی و عدم مصرف غذاهای چرب حیوانی می‌تواند خطر ابتلا به آن را کاهش دهد.

 بیماری پارکینسون نوعی اختلال عصبی پیش‌رونده است که بر فعالیت‌های حرکتی تأثیر می‌گذارد.

علائم این بیماری در حدود سن ۵۵ تا ۶۰ سالگی خود را نشان می‌دهد ولی احتمال بروز آن در جوان‌ترها نیز وجود دارد.

نشانه‌های این بیماری به‌صورت تدریجی و با لرزش یک دست آغاز می‌شود که در بعضی از مواقع شروع آن کمتر قابل توجه است.

لرزش از علائم شایع پارکینسون است ولی ممکن است اختلالات ناشی از این بیماری به سفتی یا کندی حرکت منجر شود.

علائم پارکینسون چیست؟

علائم این بیماری با گذشت زمان وخیم‌تر می‌شود به‌طوری‌که در مراحل اولیه ممکن است چندان به آن توجهی نشود ولی به‌مرور زمان هنگام راه رفتن دست‌ها آویزان می‌ماند و یا در زمان صحبت کردن بیان بیمار نرم و یا گنگ می‌شود.

به‌طورکلی علائم و نشانه‌های بیماری پارکینسون برای همه می تواند متفاوت باشد اما غالباً علائم از یک طرف بدن شروع می‌شود و بعد از مدتی نشانه‌ها بر‌روی سمت دیگر بدن خود را نشان داده و حتی عوارض آن شدیدتر از آن سمت بدن می‌شود.

برخی از نشانه‌های شایع پارکینسون می‌توان به مواردی همچون لرزش برخی از اعضای بدن، کند شدن حرکات بدن همچون راه رفتن، گرفتگی و سخت شدن عضلات(کوتاه شدن گام‌ها در قدم زدن) ، از دست دادن تعادل در برخی از اعضای بدن و حرکات ناخودآگاه (همچون چشمک یا لبخند زدن) و یا تغییرات گفتاری (با تردید یا سریع سخن گفتن) همراه باشد.

علت بروز بیماری پارکینسون چیست؟

دلیل اصلی بیماری پارکینسون هنوز شناخته نشده است ولی پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد عواملی همچون ژنتیک، عادت‌های تغذیه‌ای و عوامل محیطی می‌تواند در بروز آن مؤثر باشد.

یافته‌هایی حاکی از آن است که مصرف غذاهای حیوانی با چربی بالا از دیگر عوامل بالا بردن خطر ابتلا به پارکینسون است و از سوی دیگر مصرف حبوبات، انواع سبزیجات نقش پیشگیری‌کننده را در بروز این بیماری دارد.

آیا پارکینسون درمان می‌شود؟

با وجودی‌که این بیماری درمانی ندارد ولی تجویز برخی داروها می‌تواند در کنترل علائم این بیماری نقش مؤثری داشته باشد.

پزشکان غالباً در برخورد با چنین بیماری تغییر  در سبک زندگی را به بیمار پیشنهاد می‌کنند البته در کنار آن پرداختن به ورزش‌های هوازی و فیزیوتراپی‌هایی که بر تعادل و کشش تمرکز دارد و همچنین گفتاردرمانی نیز توصیه می‌شود.

 

منبع: بهداشت نیوز