حسرت تاریخی پرسپولیس/ با اون «کچله» چند جام بیشتر می‌گرفتند؟

این یکی از مشهورترین روایت‌های دوران معاصر فوتبال ایران است؛ اینکه پیش از آغاز مسابقات لیگ پنجم علی پروین خواهان جذب جلال حسینی شد، اما نزدیکان سلطان و مسوولان باشگاه پرسپولیس به جای او که در آن زمان برای ملوان توپ می‌زد، محمد حسینی را آوردند که بازیکن وقت ذوب‌آهن اصفهان بود. پروین هم بعد از دیدن حسینی دوم در تمرینات گفت: «این که نه، من او کچله رو خواستم!» پروژه جذب جلال به همین راحتی و فقط به خاطر چند تار مو منتفی شد.

او تابستان84 به سایپا رفت و سال بعدش با این تیم در کنار علی دایی قهرمان لیگ برتر شد. بعد از آن هم جلال به سپاهان پیوست و با این تیم سه قهرمانی متوالی را در لیگ برتر جشن گرفت. در حقیقت این یک سوءتفاهم است که شعار «حالا حالا قهرمانیم» سپاهانی‌ها با افول و وداع نویدکیا به پایان رسید؛ چه اینکه سپاهان درست از همان تابستان91 و با خداحافظی جلال حسینی از هم پاشید.

فصل اول حضور حسینی در پرسپولیس زیاد جالب نبود و این تیم به مقام هفتمی لیگ برتر بسنده کرد، اما او سال بعدش با سرخپوشان نایب‌قهرمان لیگ سیزدهم شد. پس از آن حسینی در اقدامی عجیب دست دایی را لای پوست گردو گذاشت و به الاهلی قطر پیوست. بنابراین پرسپولیس در لیگ چهاردهم، هشتم شد. حسینی زود پشیمان شد و می‌خواست برگردد، اما این بار برانکو او را نخواست تا پرسپولیس قهرمانی لیگ پانزدهم را فقط به خاطر تفاضل گل از دست بدهد. بعد هم که جلال برگشت و سرخپوشان فاتح لیگ‌های شانزدهم و هفدهم شدند. حالا فکرش را بکنید اگر همان تابستان84 دوستان علی پروین در مورد منظور او شیرفهم می‌شدند و یا خود سطان بعد از سوءتفاهم پیش آمده عقب‌نشینی نمی‌کرد، الان پرسپولیس چند جام بیشتر داشت؟ این تیم مثلا در لیگ ششم با مصطفی دنیزلی به شدت به کسب عنوان قهرمانی نزدیک بود. پرسپولیس در لیگ دهم هم با علی دایی به‌شدت از فقدان یک مدافع مطمئن رنج برد؛ آخر هر دو فصل اما حسینی با سایپا و سپاهان جشن قهرمانی گرفت!