چینش هایی که می توانست پرسپولیس را بهتر نشان دهد

بیرانوند می توانست با توجه به این که بیشتر برنامه های قلعه نوعی روی ارسال از کناره ها و ضربات ایستگاهی است، توپ ها را زودتر ازمدافعین جمع می کرد.

امیری همانند بازی مقابل السد به علت این که درسمت راست خط میانی بکار گرفته شده بود، نتوانست در سمت راست کارایی گذشته را داشته باشد.ماهینی نیز به دلیل عدم بکار گیری در پست تخصصی اش،زحمات و درگیری میانه زمین برعهده کامیابی نیا افتاده بود. انصاری نیز نتوانست مانند همیشه درکار دفاعی موفق باشد،برانکو می توانست با قرار دادن امیری جلوی انصاری سمت راست همیشه فعال ذوب آهن را که تمامی حملاتش را، فخرالدینی و سید محمد حسینی ازآنجا سازماندهی می کنند را ببندد.اما نورالهی نتوانست اینکار را انجام دهد تا این دو بازیکن  گل تساوی بخش را رقم بزنند.

نعمتی نیز همانند همیشه نبود، زیرا او یک وینگر است و نه یک مهاجم سایه.محرمی نیز برخلاف همیشه ازطرف قلعه نوعی بسته شده بود و نبود مسلمان دراین ناکامی مزید برعلت شد.دران سوی فخرالدینی با نفوذ همیشگی و بازی ترکیبی با سید محمد حسینی  و جنگندکی  بوحمدان درمیانه زمین و استنلی کی روش در نوک هدف بازیکنان برتر ذوب آهن بودند