ماجرای کرونای لیگ نوزدهم در حال تکرار است!

رکورد قهرمانی متوالی در تاریخ فوتبال ایران عدد ۳ و در اختیار دو تیم سپاهان و پرسپولیس است. از سال ۱۳۴۹ که «لیگ» به مفهوم امروزی در بالاترین سطح باشگاهی ما متولد شده تا ظهور سپاهان هیچ تیمی نتوانست سه دوره متوالی قهرمان شود. طلسمی که زرد‌ها در فصول نهم، دهم و یازدهم (حد فاصل ۱۳۹۱-۱۳۸۹) شکستند و البته تابستان قبل توسط پرسپولیس شریک پیدا کرد. تیم برانکو هم پس از نایب‌قهرمانی با تفاضل گل در لیگ پانزدهم (که در صورت داشتن یک دروازه‌بان معمولی به راحتی و با اختلاف قهرمان می‌شد) در ۳ فصل متوالی شانزدهم، هفدم، هجدهم و حد فاصل سال‌های ۹۶-۹۸ قهرمان شد تا با رکورد سپاهان برابری می‌کند؛ و امروز...

حالا متوجه می‌شوید که دلیل این همه اصرار پرسپولیسی‌ها به ادامه لیگ و سپاهانی‌ها و سایرین به خاتمه لیگ- بدون معرفی قهرمان- چیست! و متأسفانه هر دو طرف ماجرا حاضر نیستند حرف اصلی دل‌شان را بزنند و هر دو از کرونا و سلامتی مردم و... مایه می‌گذارند!

حتماً شنیدید که می‌گویند تاریخ مدام تکرار می‌شود؟

در دهه ۷۰ که مثل امروز پرسپولیس با فاصله قوی‌ترین و بهترین تیم ایران بود (به فاصله ۲۰ سال دو بار دبل کرد، ۷۸ و ۹۸ و تنها سایپا توانسته یک مرتبه دبل کند ۷۲). یک بار و در آستانه تاریخ‌سازی از لیگ کنار گذاشته شد تا تلخی آن در کام سرخ‌ها و هواداران‌شان بماند. پرسپولیس پس از قهرمانی مقتدرانه در سال‌های ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ وارد فصل ۱۳۷۶ شد. در آن سال سرخ‌ها ۱۳ ملی‌پوش داشتند! عابدزاده، محرمی، مهدوی‌کیا، سعداوی، شاهرودی، پیروانی، باقری، دایی، میناوند، کاویانپور، حلالی، ترابیان، امامی‌فر و... به تناوب دعوت می‌شدند و تازه استیلی و خاکپور و نادر محمدخانی و سراج و... از پرسپولیسی‌های قبلی و بعدی در آن تیم بودند.

آن سال فوتبال ما وارد مقدماتی جام جهانی ۹۸ شد و به شکلی دراماتیک رکورد بازی در یک سال را شکست و بعد از ۱۷ بازی به آن شکل در استرالیا آخرین بلیت را گرفت. ۸ آذر بازی تمام شد و هفته بعد قرعه‌کشی جام جهانی بود و بلافاصله تدارک تیم برای حضور... پرسپولیس در شرایطی که صدرنشین ۱۵ بازی در لیگ آن سال بود، فقط ۴ مسابقه داشت و با آن تعداد ملی‌پوش و برنامه‌های کشوری که بعد از ۲۰ سال به جام جهانی رسیده و با آمریکا همگروه شده، آنقدر اولویت داشت که سرخ‌ها از لیگ کنار بروند. عملاً زمانی و امکانی برای برگزاری بازی‌های پرسپولیس وجود نداشت...

در غیاب پرسپولیس- که با آن همه ملی‌پوش به راحتی قهرمان می‌شد- جام به استقلال جوان شده رسید. ناصر حجازی جوانگرایی کرد و تنها جامش را با آبی‌ها بدون رقیب دیرینه گرفت، اما سال بعد که پرسپولیس به لیگ برگشت، دوباره ۲ سال متوالی (۷۸-۷۷ و ۷۸-۷۹) قهرمان شد و آنقدر فاصله با رقبا داشت که دبل کرد. (لیگ + حذفی)

***

به عبارت ساده؛ اگر حادثه سال ۷۶ نبود، پرسپولیس با ۵ قهرمانی متوالی به رکوردی عجیب و دست نیافتنی می‌رسید، اما مهم‌ترین سال- سال میانی- از لیگ کنار رفت! اتفاقی که با قضیه تفاضل گل روز آخر لیگ پانزدهم و ماجرای کرونای لیگ نوزدهم در حال تکرار است!