دلیل ضعف عادل فردوسی پور برابر برخی اشخاص چیست؟

نحوه برخورد عادل فردوسی پور با داخلی ها دیگر تقریبا چون موم در دست مخاطبین فوتبال است، چرا که به طور مشخص این برنامه ساز تلویزیونی سال هاست که در برابر افکار مخالفش، تند، قاطع و ویرانگر ظاهر می شود، سیاستی که بعضا باعث کنار رفتن برخی اشخاص از صحنه فوتبال بواسطه جریانسازی برنامه اش شده است.

او سال هاست که در این فوتبال فعالیت دارد و می توان گفت به تمام خلاء های آن اشراف دارد، به طور مثال او از کم و کاستی ها تیم ملی ایران فراتر از آنچه که در رسانه ها منتشر می شود مطلع است، اما واکنش های او در هر مقطع زمانی متفاوت و خاص است! چرا که او در این سال ها به وضوح جهت گیری های خود را علنی کرده است.

مشکلات و اختلاف نظرهای او با امیر قلعه نوعی یکی از بارز ترین نکاتی است که او در برنامه نود همواره به تصویر کشیده است، فردوسی پور با زبان تند، بی هراس و بعضا بسیار تخریبگر در برابر عملکرد این مربی داخلی واکنش نشان داده است و نتوانسته هرگز در مجادله هایش با داخلی هایی نظیر قلعه نوعی به نتیجه ای دست پیدا کند و در آخر بواسطه در مشت داشتن تریبون نود، طرف مقابل خود را محکوم کرده است!

اما فردوسی پور در این سال ها در برابر برخی اشخاص چون کارلوس کی روش و دیگر خارجی ها کاملا دست و پا بسته بوده است! ذوق دیدار دوباره با آنها عملا برای عادل تعدادی نامشخص خط قرمز رسم می کند تا او نتواند به زبان تندی که با خودی ها بکار می گیرد سخن بگوید و در برابر حتی توهین های طرف مقابل سکوت اختیار کند و نقش یک شنونده را بازی کرده باشد.

این انتقاد سال هاست که به این مجری وارد است! فردوسی پور حتی در برابر سردار آزمون نیز چنین سیاسیت عملکردی را دارد، او پیش تر بازیکنانی ملی پوش را مورد تخریب که کاملا درست هم بود قرار داد، اما در برابر آزمون سیاستی متفاوت را به کار گرفت و از او حمایت به عمل آورد.

مشخصا این پارادوکس در سال های اخیر به عنوان نقطه ضعف فردوسی پور مطرح شده است، او در برنامه دوشنبه شب خود که در دست تهیه است، به ماجرای کمپ پک ورود خواهد کرد و از همین حالا باید اعلام کرد که او حمید استیلی را تا سرحد محکومیت خواهد کشاند، چرا که در سمت مقابل سرمربی رویایی اش کارلوس کی روش است!

جهت گیری عادل فردوسی پور در برنامه شخصی اش به هیچ عنوان اتفاقی غیر عرف نیست، چرا که در بزرگ ترین برنامه های تلویزیونی دنیا نیز چنین اتفاقی رخ می دهد و امری پذیرفته شده است، اما به شرطی که عادل طرف مقابل را سرکوب نکرده باشد؛ اما به وضوح فردوسی پور سال هاست که حتی فرصت سخن را به طرف مقابل خود نمی دهد و صرفا محکوم می کند؛ نمایشنامه او برای دفاع از وجهه کی روش و دوستان ایرلندی اش در دست اجراست!