«یک نسل»، فیلمی در حمایت از طبقه کارگر
فیلم «یک نسل» آندره وایدا را شاید به نوعی بتوان بخشی از سلسله فیلم‌های به اصطلاح کارگری برشمرد که قهرمان یا قهرمانان آن، طبقه پرشور و انقلابی کارگر و پرولتاریا هستند.
فیلم سینمایی «یک نسل» (A Generation) به کارگردانی آندره وایدا در بخش نمایش فیلم‌های کلاسیک مرمت شده جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد و امروز ساعت 19:30 در سینما فلسطین به نمایش در می‌آید.
به همین بهانه، عبدالحسن برزیده کارگردان فیلم «مزارشریف» یادداشتی نوشته و در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است که در ادامه می‌خوانیم:
«وظیفه من به عنوان کارگردان، تنها ارائه سرگرمی‌های زیبای شبانه نیست، مهمترین وظیفه من به فکر واداشتن مردم است.»
این جمله معروف از آندره وایدا، کارگردان لهستانی فیلم «یک نسل» شاید در مقدمه بتواند به ما هم کمک کند تا بتوانیم به درکی دقیق‌تر و شفاف‌تر از او و آثارش برسیم. «یک نسل» به همراه دو فیلم «کانال» و «خاکسترها و الماس‌ها»، سه‌گانه‌ای جنگی هستند که در دهه‌ی پنجاه و اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم، توسط آندره وایدا ساخته شده‌اند.
هر سه فیلم یاد شده، به شدت تحت تاثیر زمانه آشفته خود هستند و به نوعی مروری دارند بر خاطرات تلخ و شیرین فیلمساز از جنگ و شرایط سیاسی و تحولات جهانی آن روزگار که مقارن است با رشد روزافزون گرایش‌های مارکسیستی و تسلط بی‌چون و چرای کشور اتحاد جماهیر شوروی بر زادگاه این فیلمساز.
فیلم «یک نسل» را شاید به همین دلایل حتی به نوعی بتوان بخشی از سلسله فیلم‌های به اصطلاح کارگری برشمرد که قهرمان یا قهرمانان آن، طبقه پرشور و انقلابی کارگر و پرولتاریا هستند.
فضاسازی‌های مناسب، فیلمبرداری و کادربندی‌های جذاب و نزدیک به واقعیت، به همراه دکوپاژی دقیق با پلان‌هایی که گاه سیال و روان هستند، قصه فیلم را قابل باور و حتی به مستندی جنگی، نزدیک می‌کنند.
