عجیب ترین رسوم شناخته شده در دنیا

در تمام نقاط دنیا بین هر قوم و قبیله یا در میان مردمان هر شهر و یا کشوری ممکن است مجموعه ای از رسوم وجود داشته باشد که در نظر افراد و شهروندان آن سرزمین یک سنت مرسوم و در نظر یک فرد بیگانه عملی عجیب و دور از عقل باشد.

به هر حال شیوه زندگی در جوامع از هر مکانی به مکان دیگر و از هر قومی به قوم دیگر متفاوت است و در دنیا سنت ها و رسوم بیشماری وجود دارد که این سرزمین ها و مردمانش را از یکدیگر متمایز کرده است.

در این مقاله نگاهی می کنیم بر برخی از این آداب و سنن:

حمل همسر بر فراز زغال سنگ در چین

برخی از قبایل در چین از سنت عجیبی پیروی می کنند که در آن شوهر همسرش را حمل می کند و از روی زغال های سوزان راه می رود.

این قبایل معتقدند که این عمل به زن کمک می کند تا زایمان بدون دردی داشته باشد و برخی معتقدند که راه رفتن بر روی زغال های سوزان از بلایای طبیعی جلوگیری می کند.

برخی زن و شوهرها زمانی که اولین قدم خود را به خانه جدید خود برمی دارند این کار را انجام می دهند و برخی زمانی که می دانند زن باردار است این کار را انجام می دهند.

شوهر معمولاً این کار را با پای برهنه در حالی که همسرش بر پشت حمل می کند انجام می دهد. 

جشنواره پرش نوزاد در اسپانیا

یک جشنواره سالانه محلی به نام ال کولاچو در دهکده اسپانیایی کاستریو د مورسیا می باشد که در آن مردانی که لباس شیاطین زرد پوشیده اند می دوند و از روی نوزادان می پرند.

در طول این جشنواره، نوزادان متولد شده در سال قبل در ردیف‌های مرتب روی بالش‌هایی قرار می‌گیرند که در یک خیابان عمومی فاصله دارند. سپس مردانی با لباس‌های زرد روشن و ماسک‌های عجیب و غریب شروع به دویدن در خیابان می‌کنند و از روی ردیف‌های کودکان مانند دوچرخه‌سواران المپیکی می‌پرند.

این سنت در اوایل دهه 1600 شروع شد و روستاییان معتقدند که این کار شیطان را از این کودکان دور می کند. پس از انجام این کار روی نوزادان گلبرگ های گل زرد رنگ پاشیده می شود.

شکستن چینی برای خوش شانسی در آلمان

این یک مهمانی غیررسمی است که در آن خانواده و دوستان، زوج هایی که به زودی قرار است ازدواج کنند را دعوت می کنند تا اقلام چینی مانند وسایل شام و گلدان های گل را بشکنند.

سپس زوج ها باید تکه های شکسته را جمع و پاکسازی کنند. اعتقاد بر این است که این سنت برای ازدواج جدید خوش شانسی می آورد. یا حداقل برای نشان دادن اهمیت سخت کوشی و اتحاد است که جزء لاینفک هر ازدواجی می باشد.

جشن تولد دارچین در دانمارک

در کشور دانمارک اگر شخصی به سن 35 سال برسد و هنوز مجرد باشد دوستان و خانواده در بیست و پنجمین سال تولد وی جشن تولد دارچین برای فرد می گیرند. 

بسیاری بر این باورند که قدمت این سنت به زمانی برمی‌گردد که ادویه‌فروشان به سفرهای زیاد می‌کردند و به همین خاطر مجرد می‌ماندند. این فروشندگان هرگز به اندازه کافی در یک مکان مستقر نمی ماندند تا با همسر مناسبی ملاقات کنند.

گزیده شدن توسط گروه مورچه ها در برزیل

به گفته قبیله ای از جنگل های بارانی آمازون در برزیل، یک پسر مرد نمی شود مگر اینکه بتواند گزیده شدن توسط انبوه مورچه های گلوله را تحمل کند.

این مورچه دردناک ترین نیش را در بین تمام حشرات دارد. حتی برخی می گویند نیش آن به اندازه شلیک گلوله دردناک است.

این مراسم شامل این است که پسران در حالی که می رقصند دست خود را در دستکشی پر از مورچه گلوله وارد می کنند. اما این کار فقط یک بار انجام نمی شود و این عمل دردناک باید چند بار تکرار شود و در طی آن شخص حتی یک قطره اشک هم نباید بریزد. از نظر برزیلی ها فقط در این زمان است که یک پسر به یک مرد واقعی تبدیل می شود. 

سلام و درود بر زاغ در  انگلستان

در انگلستان تصور می‌شود که دیدن یک زاغ تنها بدشانسی می‌آورد، با این حال، مردم انگلیس پادزهر خوبی برای این بدشانسی پیدا کرده‌اند: به زاغی سلام کن!

برپایی جشن برای میمون ها در تایلند

به افتخار و بزرگداشت تعداد زیادی از ماکاک های ساکن در لوپبوری تایلند،( گونه ای از میمون ها)، هر ساله یک ضیافت مجلل برگزار می شود. این جشن سالانه برای تشکر از میمون ها به خاطر همه خوشبختی هایی است که به منطقه و مردمی که در آنجا زندگی می کنند به ارمغان می آورند.

این جشنواره سالانه با یک مراسم افتتاحیه شامل اجراهای مفصل توسط رقصندگان با لباس میمون انجام می شود.

جنگ گوجه فرنگی

جنگ گوجه فرنگی یکی از سنت هایی است که در شهر والنسیا یکی از شهرهای اسپانیا رواج یافته است. 

بشقاب خالی

عادات غذایی عجیبی نیز در هند و ژاپن وجود دارد که می گوید بشقاب خود را تمام کنید و غذا در آن نگذارید. این یکی از آداب و رسوم مردم این کشور هاست که نشان می دهد از غذای خود لذت برده اند، اما در چین، این نشان می دهد که شما احساس سیری نکرده اید و این رفتار غیر قابل قبول تلقی می شود.

پای نیلوفر آبی یا پای طلایی

تا کردن پا در قرن دهم میلادی در چین رسم رایجی بود که در آن زمان شرط ازدواج زنان بود، زیرا پاهای کوچک در آن زمان نماد زیبایی بود و مادران پاهای دختران خود را با بانداژهایی از چوب در سنین چهار و پنج سالگی می بستند و آنها را مجبور به تحمل درد برای چندین سال می کردند.