دوازده نکته در مورد از خود گذشتگی

از خودگذشتگی در واقع به معنای تمایل به کمک به دیگران بدون انتظار داشتن درمقابل آن است. این نه تنها رضایت زیادی را برای شما به ارمغان می آورد، بلکه احساسات شما را منعطف تر نیز می سازد..

اهمیت اینگونه اندیشیدن

از خودگذشتگی به شما این امکان را می دهد که جهان را از دیدگاه دیگران ببینید و بهتر درک کنید و مشکلات، نگرش ها و واکنش ها را از دیدگاهی متفاوت تجسم کنید. ایجاد تمایل به کمک بدون اینکه ابتدا به خودتان فکر کنید کار آسانی نیست، اما قطعا برای شما انرژی و ارتعاشات مثبتی به همراه خواهد داشت. 

از خودگذشتگی استرس را کاهش می دهد و تعادل عاطفی را افزایش می دهد.

علاوه بر این، رضایت نه تنها لحظه ای است، بلکه هر بار که اقدام مراقبتی را به یاد می آورید، به وجود می آید . این کار عزت نفس، اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعی شما را افزایش می دهد و همچنین شما را به محیط خود باز می گرداند.

نکاتی در مورد چگونگی از خودگذشتگی

1. همدل باشید.

از خودگذشتگی فراتر از افکار خودتان است، فراتر از تمرکز بر احساسات و آنچه می خواهید. این به شما کمک می‌کند راه‌هایی را بیابید که از طریق آن می‌توانید کمی به زندگی افراد کمک کنید.

2. بیشتر گوش کنید و کمتر صحبت کنید.

یکی از راه‌های نشان دادن علاقه به کسی، گوش دادن به صحبت‌های اوست، به‌ویژه اگر می‌خواهید راهکاری را با او به اشتراک بگذارید یا مشکلاتشان را حل کنید.

از آنها بپرسید که روزشان چگونه گذشت و به آنها فرصتی بدهید تا خودشان را ابراز کنند و بارهای مشکلاتشان از بین برود. 

3. انتقاد نکنید.

به جای بزرگ کردن نقاط منفی سعی در ارائه راهکار مناسب و نشان دادن نکات مثبت داشته باشید. 

4. خودتان را دوست داشته باشید.

غیرممکن است که دیگران را دوست داشته باشید اگر خودتان را دوست نداشته باشید. از خودگذشتگی واقعی زمانی شروع می شود که خود را دوست داشته باشید و فقط از آنجا می توانید دیگران را دوست داشته باشید . یکی از راه‌های انجام این کار این است که برای کسی که هستید سپاسگزار باشید.

5. تعریف از خود خوب نیست.

سخاوتمند بودن بد نیست. آنچه که ناخوشایند است این است که خود را تجلیل کنیم یا برای مهربانی انتظار جایزه داشته باشیم. اجازه دهید حقایق خودشان صحبت کنند. 

6. شکیبا باشید.

افراد فداکار تمایل دارند صبر را تمرین کنند، ویژگی مطلوبی برای جلوگیری از ناامیدی یا عصبانیت. بنابراین، برای تلاش برای جهت پیشرفت ناامید نشوید. پس ناراحتی و عصبانیت هیچ فایده ای برای شما نخواهد داشت. 

7. کمتر نه بگویید.

گفتن بله رضایت بخش تر است، بنابراین زمانی که موقعیتی که خطری برای شما ندارد و شادی به همراه دارد، مثبت اندیش باشید. 

8. بگذارید زندگی جریان پیدا کند.

کنترل آنچه اتفاق می افتد شاید در بسیاری مواقع سخت و غیر ممکن باشد. وقتی اجازه بدهید خودش جریان پیدا کند شاهد آرامش و معجزاتی در زندگی خواهید بود.

9. در رفتار خود تأمل کنید.

زمانی را به تفکر در عادات، افکار و اعمال خود اختصاص دهید. نحوه رفتار خود با خود و رفتار خود با دیگران را مرور کنید. همچنین، تجزیه و تحلیل کنید که آیا می توانستید بیشتر ببخشید یا دوست داشته باشید.

این کار را به عنوان تنبیه انجام ندهید، فقط برای بهتر کردن خود انجام دهید. برخی از روانشناسان مدیتیشن محبت آمیز را برای کار بر روی احساسات توصیه می کنند.

10. الگوی ایثار را دنبال کنید.

شخصیتی که برای شما جذاب و تحسین بر انگیز است را دنبال کنید و از چگونگی سبک زندگی وی در این راستا الهام بگیرید.

11. از صمیم قلب ببخشید.

از کسانی که از شما طلب بخشش می کنند کینه نداشته باشید. تجسم آنچه اتفاق افتاده از منظری دیگر به دلسوز بودن کمک می کند. عذرخواهی از کسی که به شما صدمه زده آسان نیست اما گامی بزرگ به سوی ایثار و همزیستی مسالمت آمیز است.

بخشیدن و فراموش کردن کینه ها دشوار است، اما این یک روند درمانی است که شما را در مسیر همدلی به عنوان نوعی رهایی قرار می دهد.

ارزش از خودگذشتگی

در نهایت، از خودگذشتگی این است که با دیگران آن گونه رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود. در واقع ارزش آن در رشد فردی و ایثار برای رفاه دیگران مشهود است.

علاوه بر این، منتظر زمان خاصی برای اقدام نباشید و روزانه سخاوتمند باشید. به عنوان مثال، به یک فرد مسن یا باردار در اتوبوس صندلی خود را بدهید، لباس‌هایی را که دیگر نمی‌پوشید اهدا کنید، در آسانسور را باز نگه دارید تا دیگران سوار شوند، هنگام ورود به مکانی سلام کنید و برای مردم روز خوبی آرزو کنید.

این حرکات روزمره زمانی که آنها را از صمیم قلب بدون انتظار انجام می دهید، ذهن، روح و احساسات شما را تغذیه می کند.