چه زمانی تغییر صدا را باید جدی بگیریم؟ از استرس تا خطر سرطان

به گفته این پزشک، صدا هنگام عبور هوا از میان تار‌های صوتی بسته تولید می‌شود و میزان کشش و نیروی بازدم، میزان و زیر و بمی صدا را تعیین می‌کند. اگر تار‌های صوتی به طور کامل بسته نشوند یا از هم جدا شوند، صدا ضعیف می‌شود یا به طور کامل از بین می‌رود.

زایتسف گفت: «تولید صدا در انسان هنگام بازدم رخ می‌دهد، زمانی که جریان هوا از میان تار‌های صوتی بسته عبور می‌کند و سیگنال صوتی تولید می‌کند. وقتی تار‌های صوتی بسته نمی‌شوند یا یکی از آنها باز است، صدا از بین می‌رود. اگر بسته شدن جزئی رخ دهد، گرفتگی صدا ظاهر می‌شود.»

این پزشک خاطرنشان کرد که از دست دادن موقت صدا می‌تواند در نتیجه اضطراب شدید یا استرس عاطفی رخ دهد، زیرا این امر مکانیسم دفاعی بدن را فعال می‌کند و باعث می‌شود تنفس ادامه یابد در حالی که صدا به طور موقت قطع می‌شود. به همین دلیل، مرطوب نگه داشتن غشا‌های مخاطی و نوشیدن جرعه‌های کوچک آب هنگام صحبت در ملاء عام بسیار مهم است.

زایتسف افزود: «دستگاه صوتی از نظر تکاملی طوری سازگار شده است که عملکرد تنفس را در موقعیت‌های خطرناک حفظ کند، حتی به قیمت از دست دادن صدا. بنابراین، هنگام احساس استرس، یک نقص رفلکس در بسته شدن تار‌های صوتی رخ می‌دهد. به همین دلیل است که گویندگان همیشه مطمئن می‌شوند که آب در نزدیکی خود دارند، زیرا به مبارزه با خشکی غشا‌های مخاطی کمک می‌کند و از ایجاد گرفتگی صدا و از دست دادن صدا جلوگیری می‌کند.»

او توضیح داد که از دست دادن مکرر صدا یا گرفتگی صدا، مشاوره با متخصص را ضروری می‌کند، زیرا ممکن است ناشی از اختلالات عصبی، ضعف عضلانی مانند میاستنی گراویس یا گرفتگی صدا باشد. در برخی موارد، برای بازیابی صدا از طریق تمرینات صوتی تخصصی، به یک گفتاردرمانگر نیاز است.

او گفت: «تمرینات گفتاری امکان تمرین دستگاه صوتی را درست مانند تمرین عضلات در باشگاه ورزشی فراهم می‌کنند. افرادی که عضلات تار‌های صوتی ضعیفی دارند، به این نوع تمرین نیاز دارند تا از ضعیف شدن صدایشان حتی با کمترین تلاش جلوگیری شود. در مورد از دست دادن صدا بدون دلیل مشخص، تشخیص آن نباید به تعویق بیفتد، زیرا ممکن است نشانه یک بیماری جدی، از جمله سرطان، باشد.»

زایتسف تأکید کرد که سیگار کشیدن یک عامل خطر است، زیرا فرد می‌تواند هر چقدر که می‌خواهد سیگار بکشد، اما بهای آن گرفتگی صدا و در نهایت از دست دادن صدا است که به ویژه در بین افرادی که مستعد ضعف صدا هستند، رایج است.