را

او در این مدت هر روز سه قوطی ساردین خورد و در مجموع نزدیک به هزار ساردین کامل را وارد بدن خود کرد؛ اقدامی که حتی برای سخت‌ترین رژیم‌های غذایی نیز عجیب و افراطی به نظر می‌رسد.

نتایج این تجربه به گفته نورویتز بسیار فراتر از انتظار بود. او اعلام کرد که در پایان این دوره حدود ۶ پوند معادل ۲.۷ کیلوگرم وزن کم کرده و سطح اسیدهای چرب امگا-۳ در بدنش به حدی رسیده که خودش آن را «در حد دلفین‌ها» توصیف می‌کند. به گفته وی، این تغییرات نه‌تنها در نتایج آزمایش‌های خون بلکه در احساسات و توان جسمی‌اش نیز کاملاً مشهود بوده است. نورویتز می‌گوید انرژی‌اش افزایش یافته، عملکرد ورزشی‌اش بهتر شده و توانایی بدنش در چربی‌سوزی بدون از دست دادن توده عضلانی به‌طور قابل توجهی تقویت شده است.

او در توضیح هدف اصلی این آزمایش گفت که قصد داشته بررسی کند آیا ساردین، با ترکیب کامل پروتئین، املاح، ویتامین‌ها و امگا-۳، می‌تواند تأثیری مشابه روزه‌داری بر متابولیسم بدن داشته باشد، بدون آن‌که فرد مجبور به حذف کامل غذا شود. نورویتز اعتقاد دارد ساردین با استخوان و پوست خود چیزی شبیه یک «مکمل طبیعی کامل» است که نیازهای پایه بدن را تأمین می‌کند.

با وجود این نتایج، آزمایش او بدون پیامدهای غیرمنتظره نبود. نورویتز با طنز اما جدیت می‌گوید در طول این ماه «بوی ماهی» از او به وضوح قابل احساس بوده و حتی اطرافیانش نیز این موضوع را تأیید کرده‌اند. به گفته او، حتی دوش گرفتن روزانه و استفاده از خوشبوکننده نیز مانع این تغییر عجیب در بوی بدنش نمی‌شد.

​با این حال پژوهشگر آمریکایی هشدار می‌دهد که چنین رژیم یک‌نواختی برای همه مناسب نیست. افرادی با وزن پایین، کسانی که نسبت به کاهش کربوهیدرات‌ها حساس‌اند یا افرادی که تحمل مصرف یک غذای ثابت در مدت طولانی را ندارند، ممکن است دچار مشکل شوند. او همچنین تأکید می‌کند که تأثیرات بلندمدت سطح بسیار بالای امگا-۳ هنوز به‌طور علمی مشخص نیست.

نورویتز در پایان می‌گوید اگر قرار باشد تنها یک غذا برای همیشه انتخاب کند، بی‌هیچ تردیدی ساردین را برمی‌گزیند؛ غذایی کوچک، ساده و ارزان که به باور او ارزش تغذیه‌ای‌اش بسیار بیشتر از ظاهرش است.