میکروب‌های دهانی؛ عامل مخفی در افزایش خطر سرطان پانکراس
سرطان پانکراس از جمله سرطان‌هایی است که نسبت به دیگر انواع کمتر شایع است، اما به دلیل ماهیت پنهان و تشخیص دیرهنگام، نرخ مرگ‌ومیر بالایی دارد.
آمارها نشان می‌دهد تنها حدود ۱۳ درصد از بیماران می‌توانند بیش از پنج سال پس از تشخیص زنده بمانند و همین مسئله آن را به یکی از مرگبارترین سرطان‌ها تبدیل کرده است.
پژوهشی تازه که توسط تیمی از محققان دانشگاه نیویورک انجام شده، نشان می‌دهد ترکیب میکروبی دهان می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به این سرطان داشته باشد. این تیم علمی داده‌های مربوط به بیش از ۳۰۰ هزار فرد در بازه سنی ۵۰ تا ۷۰ سال را بررسی کرده و توانسته ارتباط مستقیم میان حضور برخی باکتری‌ها و قارچ‌های خاص با افزایش ریسک سرطان پانکراس را اثبات کند.
در این مطالعه، پژوهشگران ۲۷ گونه میکروبی را شناسایی کرده‌اند که وجود آن‌ها در دهان می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان پانکراس را تا سه برابر افزایش دهد. از میان این میکروب‌ها، سه گونه باکتری به نام‌های Porphyromonas gingivalis، Eubacterium nodatum و Parvimonas micra همراه با قارچی به نام Candida tropicalis بیشترین نقش را در افزایش خطر داشته‌اند.
یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که میکروب‌های دهان قادرند از طریق بزاق وارد دستگاه گوارش شده و در نهایت به پانکراس برسند. این مسیر انتقال احتمالی می‌تواند توضیح دهد که چرا برخی افراد بدون سابقه خانوادگی یا عوامل خطر شناخته‌شده نیز به این بیماری مبتلا می‌شوند.
از سوی دیگر، محققان مشاهده کردند که برخی باکتری‌ها و قارچ‌های دیگر، اثر معکوس داشته و خطر ابتلا را کاهش می‌دهند. این موضوع ثابت می‌کند که تعادل و ترکیب دقیق میکروبی در دهان می‌تواند بر سلامت پانکراس اثر بگذارد و در آینده شاید به عنوان شاخصی برای غربالگری یا پیشگیری مورد استفاده قرار گیرد.
