//
کدخبر: ۵۱۳۹۰۶ //

مراحل انجام ارزیابی شنوایی بزرگسالان و نتایج آن

شنوایی یکی از اصلی‌ترین حواس انسان است که نقش عمده‌ای در تعاملات اجتماعی، یادگیری و کیفیت زندگی ایفا می‌کند.

مراحل انجام ارزیابی شنوایی بزرگسالان و نتایج آن

اختلالات شنوایی در هر سنی ممکن است به وجود آید و در صورتی که به موقع شناسایی نشوند، می‌توانند تأثیرات منفی زیادی بر فرد داشته باشند. ارزیابی شنوایی به‌ویژه در بزرگسالان، به شناسایی مشکلات شنوایی کمک کرده و به تشخیص دقیق اختلالات گوش و سایر مشکلات شنوایی کمک می‌کند. ارزیابی شنوایی دقیق و به موقع می‌تواند از کاهش کیفیت زندگی جلوگیری کند و فرد را به سمت درمان‌های مناسب هدایت کند.

تاریخچه پزشکی و بررسی علائم

اولین مرحله از ارزیابی شنوایی، جمع‌آوری اطلاعات کامل از تاریخچه پزشکی بیمار است. در این مرحله، شنوایی‌شناس یا پزشک به دقت به علائمی که فرد تجربه کرده، مانند مشکلات در شنوایی صداهای خاص، وزوز گوش یا مشکل در شنیدن صداهای بلند، توجه می‌کند. این مرحله به‌ویژه برای شناسایی علائم اولیه اختلالات شنوایی مانند افت شنوایی پیشرونده، سرگیجه یا مشکلات گوش میانی اهمیت دارد. علاوه بر این، سؤالاتی پیرامون بیماری‌های قبلی، داروهای مصرفی و سوابق جراحی گوش نیز پرسیده می‌شود. تمامی این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص بهتری برای انجام ارزیابی شنوایی دقیق‌تر داشته باشد.

تکنو شنوا: پیشرو در ارزیابی و درمان مشکلات شنوایی در نارمک

مرکز تکنو شنوا در نارمک یکی از پیشرفته‌ترین و معتبرترین مراکز ارزیابی شنوایی در تهران است که با استفاده از تجهیزات روز دنیا و کادر متخصص، خدمات شنوایی سنجی دقیق و جامع را برای تمامی سنین ارائه می‌دهد. این مرکز به‌ویژه در زمینه ارزیابی شنوایی بزرگسالان در نارمک شهرت دارد و با بهره‌گیری از دستگاه‌های تخصصی، به تشخیص و درمان مشکلات شنوایی از جمله افت شنوایی و نیاز به سمعک پرداخته و مشاوره‌های لازم را ارائه می‌کند. تکنو شنوا با تمرکز بر دقت، کیفیت خدمات و توجه به راحتی بیماران، محیطی آرام و حرفه‌ای را فراهم کرده است تا مراجعین با اطمینان خاطر خدمات خود را دریافت کنند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر از راه‌های ارتباطی زیر اقدام نمایید:

وب‌سایت: https://technoshenava.ir/

شماره‌های تماس: 09102075193 – 02177204728

آدرس: بزرگراه رسالت بعد از چهارراه سرسبز، بین مدائن و میدان 23، پلاک 530، طبقه 3، زنگ 6

آزمون‌های شنوایی پایه

پس از جمع‌آوری تاریخچه پزشکی، نوبت به انجام آزمون‌های شنوایی می‌رسد. این آزمون‌ها شامل مجموعه‌ای از آزمایش‌ها هستند که توانایی فرد را در شنیدن صداهای مختلف در فرکانس‌ها و شدت‌های مختلف اندازه‌گیری می‌کنند. رایج‌ترین آزمون‌های شنوایی عبارتند از:

  • آزمون شنوایی تونال (Pure Tone Audiometry): در این آزمون، صداهایی با فرکانس‌های مختلف به گوش فرد ارسال می‌شود و فرد باید زمانی که صدا را می‌شنود، اعلام کند. این آزمون به شناسایی نوع و شدت اختلال شنوایی کمک می‌کند.

  • آزمون تمایز گفتاری (Speech Audiometry): در این تست، فرد باید کلمات مختلف را در شرایطی با صدای پس‌زمینه گوش دهد تا توانایی فرد در شنیدن و درک گفتار اندازه‌گیری شود.

این آزمون‌ها به طور معمول در محیطی آرام و با استفاده از تجهیزات خاص صورت می‌گیرند تا نتایج دقیق و معتبر به دست آید.

آزمون‌های تکمیلی

در صورتی که نتایج آزمون‌های پایه نشان‌دهنده اختلال شنوایی باشد یا پزشک بخواهد دقیق‌تر به ارزیابی بپردازد، ممکن است از آزمون‌های تکمیلی استفاده شود. این آزمون‌ها شامل موارد زیر هستند:

  • آزمون امواج گوش داخلی (Otoacoustic Emissions - OAE): این آزمایش به‌ویژه برای ارزیابی عملکرد سلول‌های مویی گوش داخلی مفید است. در این آزمون، صدای ضعیفی به گوش ارسال می‌شود و پاسخ گوش به این صدا بررسی می‌شود.

  • آزمون پتانسیل‌های مغزی ساقه مغز (Auditory Brainstem Response - ABR): این آزمون برای ارزیابی فعالیت عصبی در پاسخ به صداها مفید است. این آزمون معمولاً در شرایطی استفاده می‌شود که مشکلات شنوایی شدید یا ناشناخته باشند.

  • آزمون تعادلی: برخی اختلالات شنوایی ممکن است با مشکلات تعادلی همراه باشند. در این صورت، پزشک ممکن است آزمون‌هایی برای ارزیابی سیستم تعادلی فرد انجام دهد.

این آزمون‌های تکمیلی به شنوایی‌شناس کمک می‌کند تا علت دقیق مشکل شنوایی را شناسایی کرده و بهترین روش درمانی را پیشنهاد دهد.

تجزیه و تحلیل نتایج

پس از انجام آزمون‌های شنوایی و تکمیلی، شنوایی‌شناس نتایج را تجزیه و تحلیل می‌کند. نتایج به‌طور معمول به‌صورت نمودارهای شنوایی (Audiograms) ارائه می‌شود که نشان‌دهنده شدت و نوع اختلال شنوایی در فرکانس‌های مختلف است. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد که آیا فرد دچار اختلال شنوایی انتقالی، عصبی یا ترکیبی است. اختلال شنوایی انتقالی به مشکلات در گوش میانی اشاره دارد، در حالی که اختلال شنوایی عصبی ناشی از مشکلات در گوش داخلی یا اعصاب شنوایی است.

تشخیص و درمان

پس از تجزیه و تحلیل نتایج، پزشک یا شنوایی‌شناس تشخیص نهایی را صادر می‌کند. بسته به نوع و شدت اختلال شنوایی، درمان‌های مختلفی وجود دارد:

  • سمعک: در صورتی که فرد دچار افت شنوایی ملایم تا متوسط باشد، استفاده از سمعک می‌تواند بهبود قابل توجهی در کیفیت شنوایی او ایجاد کند.

  • کاشت حلزون گوش: در موارد شدیدتر اختلال شنوایی که به سمعک پاسخ نمی‌دهند، کاشت حلزون گوش می‌تواند یک گزینه درمانی مؤثر باشد.

  • جراحی: در برخی اختلالات شنوایی، مانند عفونت‌های مزمن گوش میانی یا آسیب به گوش میانی، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

پزشک یا شنوایی‌شناس با توجه به نتایج ارزیابی شنوایی کودکان شما، بهترین روش درمانی را پیشنهاد خواهد داد.

پیگیری و مدیریت بلندمدت

ارزیابی شنوایی یک فرآیند پیوسته است. پس از درمان اولیه، پیگیری‌های منظم برای نظارت بر وضعیت شنوایی ضروری است. این پیگیری‌ها می‌توانند شامل تنظیم سمعک، ارزیابی مجدد شنوایی یا بررسی پیشرفت‌های درمانی باشند. به‌ویژه در مواردی که فرد از سمعک استفاده می‌کند، تنظیمات دوره‌ای سمعک برای اطمینان از عملکرد صحیح آن بسیار مهم است. پیگیری‌های منظم می‌توانند به شناسایی مشکلات جدید و جلوگیری از کاهش بیشتر شنوایی کمک کنند.

نتیجه‌گیری

ارزیابی شنوایی بزرگسالان یک فرآیند مهم و ضروری است که به شناسایی مشکلات شنوایی و پیشگیری از مشکلات جدی‌تر کمک می‌کند. با انجام مراحل مختلف از جمله جمع‌آوری تاریخچه پزشکی، آزمون‌های شنوایی پایه و تکمیلی و تجزیه و تحلیل نتایج، می‌توان تشخیص دقیقی از نوع و شدت اختلال شنوایی ارائه داد. این ارزیابی‌ها نه تنها به تشخیص دقیق مشکلات شنوایی کمک می‌کنند، بلکه فرد را به سمت درمان‌های مناسب مانند سمعک یا کاشت حلزون گوش هدایت می‌کنند. پیگیری‌های منظم نیز برای مدیریت وضعیت شنوایی در بلندمدت بسیار حائز اهمیت است.

آیا این خبر مفید بود؟
کدخبر: ۵۱۳۹۰۶ //
ارسال نظر