حماسه آفرینی مردم انقلابی ایران در مهرماه سال ۱۳۶۰ تنها منحصر به مشارکت در انتخابات نبود؛ این مردم در شرایطی که کماکان داغدار رئیس جمهور مکتبی خود شهید رجایی و نخست وزیر بصیر و آگاهش شهید باهنر بودند و در آماج دسیسهها و فشارهای بیرونی و داخلی قرار داشتند، در پای صندوقهای رای گیری حاضر شدند و بالاترین رای ممکن را به اصلحترین نامزد تمامی ادوار انتخابات ریاست جمهوری کشور دادند.