کشف مهم دانشمندان: جوان‌سازی سلول‌های پیر با کمک نانوذرات

این تحقیق که نمونه‌ای تازه از تلاش‌ها برای احیای بافت‌های آسیب‌دیده است، نشان می‌دهد سلول‌های بنیادی می‌توانند مانند یک منبع انرژی، میتوکندری‌های خود را افزایش داده و آن‌ها را به سلول‌های پیر منتقل کنند.

بر اساس این پژوهش، دانشمندان از نانوذراتی استفاده کرده‌اند که باعث می‌شود سلول‌های بنیادی میتوکندری بیشتری تولید کنند. آن‌ها توضیح می‌دهند که این روش سلول‌های پیر را مانند یک باتری دوباره «شارژ» و فعال می‌کند. پژوهشگران با کمک این نانوذرات ویژه توانستند سلول‌های بنیادی را وادار کنند میتوکندری‌های اضافی خود را با سلول‌های پیر به اشتراک بگذارند؛ اقدامی که به گفته آن‌ها می‌تواند در احیای بافت‌های آسیب‌دیده نقش مهمی داشته باشد و در درمان بیماری‌های مرتبط با پیری مؤثر باشد.

محققان ریاست این تحقیق را در Texas A&M بر عهده داشته‌اند و از ذراتی با نام نانوگل استفاده کرده‌اند. این ذرات مانند اسفنج، مولکول‌های مخرب اکسیژن را جذب می‌کنند و پس از پاکسازی، ژن‌هایی فعال می‌شود که تولید میتوکندری را چند برابر افزایش می‌دهد. آن‌ها گزارش می‌دهند که میزان انتقال میتوکندری در این فرآیند دو برابر حالت طبیعی بوده است. همچنین سلول‌های عضله صاف قلب سه تا چهار برابر رشد بیشتری نشان دادند و سلول‌هایی که از شیمی‌درمانی آسیب دیده بودند، شانس بقای بالاتری به دست آوردند.

پژوهشگران تأکید کرده‌اند که این فرآیند بدون نیاز به دارو یا دستکاری ژنتیکی اجرا شده و کاملاً بر سازوکارهای طبیعی بدن متکی است. آن‌ها احتمال می‌دهند این روش در آینده برای درمان بیماری‌های قلبی، ضعف عضلانی، مشکلات ناشی از شیمی‌درمانی و حتی کندکردن روند پیری سلولی کاربرد داشته باشد، هرچند فعلاً برای استفاده انسانی آماده نیست.

با وجود نتایج امیدوارکننده، دانشمندان یادآور می‌شوند این پژوهش هنوز در مرحله اولیه قرار دارد. گام‌های بعدی شامل آزمایش روی حیوانات و تعیین محل مناسب تزریق سلول‌ها و مقدار ایمن آن برای بدن انسان خواهد بود. پژوهشگران این دستاورد را «گامی ابتدایی اما هیجان‌انگیز در مسیر شارژ دوباره بافت‌های پیر با استفاده از ماشین زیستی بدن» توصیف کرده‌اند.