انتقام‌جویی وحشیانه طالبان؛ شهروندی را کشتند و جسدش را به یک تانک در هرات آویختند
طالبان تنها به آویزان کردن جسد این فرد بسنده نکردند، بلکه او را با ریسمان به پشت خودرو بستند و در خیابان‌های شهر کشاندند
نیروهای طالبان جمعه ۳۱ مرداد جسد یک شهروند را در منطقه درب قندهار استان هرات در غرب افغانستان از پا آویزان کردند. آنها جسد این فرد را به تانکی بستند که از زمان هجوم ارتش سرخ شوروی در هرات به جا مانده و به نماد ایستادگی مردم این شهر در برابر ارتش شوروی پیشین بدل شده است.
این رویداد بسیاری از مردم هرات را به این محل کشاند. در ویدیویی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، یکی از افراد طالبان می‌گوید فرد کشتهشده «ملا حسن»، فرمانده جنایی حوزه دهم امنیتی طالبان، و محافظ او را کشته است. این حادثه در تاریخ ۲۸ مرداد رخ داده است. روی کاغذی که بر بدن این فرد نصب شده بود نیز نوشته بود: «مرگ بر گروه نهضت آزادی‌بخش افغانستان»، اشاره‌‌ای مستقیم به «نهضت آزادی‌بخش افغانستان» که فعالیتشان را در هرات آغاز کرده‌اند.
براساس روایت شاهدان محلی، که با ایندیپندنت گفتگو کرده‌اند، طالبان تنها به آویزان کردن جسد این فرد بسنده نکردند، بلکه او را با ریسمان به پشت خودرو بستند و در خیابان‌های شهر کشاندند. به نظر می‌رسد طالبان با این اقدام خواسته‌اند پیام روشنی به مخالفانشان بدهند که حمله به نیروهای این گروه چنین عواقبی خواهد داشت.
منابع مردمی از هرات گزارش دادند که فرد کشتهشده «داوود» نام داشته است. طالبان ابتدا او را تیرباران کرده و سپس جسدش را آویزان کرده‌اند. این شیوه برخورد طالبان به دادگاه‌های صحرایی شباهت دارد که در آن بدون هیچ‌‌گونه روند تحقیق یا دادرسی عادلانه، افراد به مرگ محکوم و مجازات می‌شوند.
طالبان همواره با مخالفان نظامی خود، به‌ویژه هواداران و اعضای جبهه‌های مقاومت مسلحانه، «خشن و سخت‌گیرانه» برخورد کرده‌اند. رژیم طالبان که از گسترش فعالیت‌های مسلحانه علیه خود نگران است، تلاش می‌کند با برخورد جدی و «بی‌رحمانه» با اعضای این جبهه‌ها، مانع پیوستن دیگر شهروندان به صفوف مخالفان شود و از گسترش مقاومت نظامی جلوگیری کند.
این نخستین بار نیست که طالبان در استان هرات جسدی را نمایش می‌دهند. طی چهار سال حاکمیت این گروه، بارها افرادی به اتهام‌هایی چون عضویت در گروه‌های تروریستی، آدم‌ربایی، سرقت و جرایم دیگر به دست نیروهای طالبان تیرباران شده‌اند. خانواده‌های این قربانیان اما هیچ امکانی برای پرسش درباره چرایی این کشتارها یا پیگیری حقوقی ندارند و به همین دلیل نمی‌توانند شکایتی ثبت کنند.
نخستین بار یک ماه پس از سلطه طالبان بر افغانستان، در سپتامبر ۲۰۲۱، این گروه چهار تن را پس از تیرباران در ملاعام به دار آویختند. چنین صحنه‌هایی یادآور دوران نخست حاکمیت طالبان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی است؛ دورانی که طالبان اجساد چندین نفر را روزها در شهر هرات آویزان نگاه داشتند.
