پیاده‌روی به عقب؛ رمز تقویت مغز و افزایش تمرکز
حرکت بدن به روش‌های جدید می‌تواند مغز را به توجه کردن وادار کند و راه رفتن رو به عقب که گاهی اوقات، پیاده‌روی «رترو» نامیده می‌شود، از ارکان کلیدی در تقویت مغز است.
محققان اظهار کردند: وقتی افراد به سمت عقب راه می‌روند، فعالیت در قشر جلوی مغز افزایش می‌یابد و این ناحیه، تصمیم‌گیری، حل مسئله، منطق و حافظه کاری را کنترل می‌کند؛ بنابراین با این روش نحوه تفکر حین حرکت تقویت می‌شود.
در این تحقیق حتی شرکت‌کنندگان مجبور نبودند از جای خود بلند شوند. آنان بی‌حرکت نشستند و فقط راه رفتن به عقب را تجسم کردند با این حال نمرات آزمون حافظه آنان بهبود یافت.
راه رفتن به عقب و مغز
تحقیق محققان دانشگاه «دایاناندا ساگار» هند در سال جاری بر روی سالمندان و شناخت متمرکز بود؛ این گروه تحقیق، ۳۶ شرکت‌کننده ۶۵ تا ۷۵ ساله را در نظر گرفت. آنان سه بار در هفته به مدت ۶ هفته تمرین کردند. هر جلسه تحت نظارت، ۳۰ دقیقه طول کشید و از ست‌های پیاده‌روی چهار دقیقه‌ای «رترو» با فواصل استراحت پنج دقیقه‌ای استفاده شد. گروه برای جلوگیری از افتادن، با سرعت ثابت روی یک سطح صاف به عقب راه رفتند. شدت تمرین به تدریج با بهبود اعتماد به نفس و مهارت افزایش یافت. شرکت‌کنندگان همچنین تشویق شدند که به تمرین در خانه ادامه دهند.
محققان از «ارزیابی شناختی مونترال» (MoCA) برای سنجش تغییر استفاده کردند، این ابزار غربالگری از صفر تا ۳۰ امتیاز دارد و حافظه، توجه، زبان و عملکردهای اجرایی را در بر می‌گیرد. نمره ۲۵ نشان می‌دهد که ارزیابی بیشتری لازم و همچنین ممکن است نشان‌دهنده اختلال شناختی خفیف، پیش‌ساز احتمالی زوال عقل باشد. نمره ۲۷ یا بالاتر، طبیعی یا سالم و بدون علائم زوال شناختی در نظر گرفته می‌شود.
افزایش کارایی مغز
بهبود قابل‌توجه نمرات ارزیابی شناختی مونترال از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون نشان می‌دهد که پیاده‌روی به روش «رترو»، تاثیر مثبتی بر عملکرد شناختی دارد. نتایج تحقیقات قبلی نیز نشان داد که انجام تمرینات دوگانه، مانند پیاده‌روی در حین حفظ تعادل، پردازش شناختی را تحریک کرده و عملکرد اجرایی را افزایش می‌دهد.
محققان اظهار کردند: پیاده‌روی به روش «رترو» نیاز به توجه و هماهنگی بیشتری دارد که می‌تواند بهبودهای شناختی مشاهده شده را توضیح دهد.
به گفته پزشکان دانشگاه کالیفرنیا، ارتباط دقیق بین پیاده‌روی به روش «رترو» و بهبود شناخت هنوز مشخص نیست، با این حال، محققان گمان می‌کنند که افزایش پیچیدگی جنبه‌های فیزیکی این فرآیند به نوعی از مراکز پردازش داده مغز پشتیبانی می‌کند. اضافه کردن الگوی جدید مانند حرکت به عقب، افراد را بدون نیاز به تجهیزات پیچیده هوشیار نگه می‌دارد.
سلامت مفاصل و پیاده‌روی به سبک قدیمی
نتایج تحقیقات نشان داد که پیاده‌روی به عقب می‌تواند عضلات کمر و مچ پا را تقویت کند، قدرت و انعطاف‌پذیری همسترینگ را بهبود بخشد، تعادل، وضعیت بدن و هماهنگی را افزایش دهد و درد کمر را تسکین دهد.
آزمایش آرتروز زانو
بزرگسالان مبتلا به آرتروز زانو با آزمایش تصادفی کنترل‌شده بررسی شدند. این گروه تحقیقی ۶۸ نفر را به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم کرد: یک گروه پیاده‌روی به عقب، گروه دیگر پیاده‌روی به جلو و گروه کنترل فقط فیزیوتراپی انجام داد.
اضافه کردن پیاده‌روی منظم و تحت نظارت از هر نوع به برنامه درمانی جامع می‌تواند مزایای معناداری نسبت به فیزیوتراپی به تنهایی داشته باشد و همچنین، این موضوع نیاز به آزمایش‌های طولانی‌تر یا بزرگ‌تر را برای تعیین اینکه آیا پیاده‌روی به عقب مزیتی فراتر از پیاده‌روی استاندارد به جلو ارائه می‌دهد یا خیر، نشان می‌دهد.
افزودن پیاده‌روی به عقب به برنامه روزانه
به‌طور خلاصه، پیاده‌روی به عقب به توجه و هماهنگی نیاز دارد و اعتقاد بر این است که شناخت کلی مغز را بهبود می‌بخشد. قشر جلوی مغز زمانی که وظایف نیاز به برنامه‌ریزی و کنترل دارند، واکنش نشان می‌دهد. راه رفتن به عقب راهی ساده برای افزودن این نیاز به برنامه روزانه است.
سایت ارث گزارش کرد، با در نظر گرفتن این موارد، پیاده‌روی به سبک «رترو»، روشی ایمن برای به چالش کشیدن مغز، تنظیم دقیق هماهنگی و حفظ حرکت بدن ارائه می‌دهد.
نتایج این تحقیق در مجله «دانشگاه علوم پزشکی و فناوری ماهاتما گاندی و مجله اختلالات اسکلتی-عضلانی بی‌ام‌سی» ( BMC Musculoskeletal Disorders and the Journal of Mahatma Gandhi) منتشر شده است.