//
کد خبر: 134039

ناامنی، دسترسی مسلمانان «روهینگیا» به امکانات عمومی را محدود کرده است

سازمان ملل متحد در جدیدترین گزارش از وضعیت منطقه مسلمان نشین در میانمار اعلام کرد هیچ‌یک از شرایط برای از سرگیری یک زندگی عادی از سوی دولت میانمار برای مسلمانان مهیا نشده است.

 مقام‌های سازمان ملل متحد به تازگی اعلام کرده‌اند که مسلمانان«روهینگیا» در میانمار در جو ترس و بی‌اعتمادی زندگی می‌کنند و حتی اجازه تردد آزادانه در ایالت «راخین» را هم ندارند.

وبگاه انگلیسی زبان «صدای آمریکا» یکشنبه شب به وقت تهران نوشت: کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان و برنامه برنامه عمران ملل متحد به تازگی نخستین ارزیابی خود از وضعیت زندگی در شمال ایالت راخین و بعد از مهاجرت گسترده پناهجویان روهینگیایی از منطقه و عزیمت به بنگلادش از بیش از یک سال قبل به این سو را انجام دادند.

این دو نهاد از 23 دهکده در میانمار و سه منطقه از یک روستا در ایالت راخین دیدار کرده و اعلام کردند که توانسته‌اند به هر مکان و با هرکس که می‌خواهند ملاقات کنند.

«آندره ماچیک» سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در این زمینه از ناتوانی مردم منطقه در تامین نیازهای روزانه به خاطر محدودیت در تردد خبر داد. وی گفت که جو ترس، بی‌اعتمادی و حس ناامنی در اکثر مناطق حکمفرما است.

این مقام سازمان ملل متحد گفت: «ترس و بی‌اعتمادی، بر دسترسی به امور آموزشی، سلامت و سایر خدمات اساسی نیز تاثیر گذاشته و همچنین تعامل بین جوامع را محدود می‌کند و مانع از ایجاد جو اعتماد به نفس و انسجام اجتماعی می‌شود. در جوامعی که ما بازدید کردیم، مردم غالبا از چالش‌های مربوط به دسترسی به خدمات بهداشتی و همچنین محدودیت‌های اعمال شده بر مسلمانان در دسترسی به امور آموزشی سخن گفتند.»

 این در حالی است که کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان و برنامه عمران ملل متحد اوائل ماه ژوئن (خرداد) یادداشت تفاهمی را با دولت میانمار منعقد کرده بودند تا بر اساس شرایطی ایجاد شود تا به بازگشت داوطلبانه، امن و پایدار پناهجویان روهینگیایی از بنگلادش به کشورشان و استقرار مجدد آن‌ها در ایالت راخین کمک کند.

آندره ماچیک افزود که براساس ارزیابی‌های اولیه مشخص شد که هیچ یک از این شرایط از سوی دولت میانمار مهیا نشده است. (جزئیات بیشتر)

حدود 700 هزار مسلمان روهینگیایی سال گذشته به دلیل خشونت‌ها، تجاوز و کشتار ارتش میانمار از این کشور با قایق و یا پای پیاده به بنگلادش گریختند.