حسرت های جام جهانی۱۹۷۸ ؛ علی پروین در رختکن چی گفت؟ نقش ناصر حجازی در بازی با هلند

کاش در اولین بازی به تورهلند نمی خوردیم. ایران با یک برنامه تدارکاتی بسیار وسیع راهی آرژانتین شده بود. به عنوان تنها نماینده آسیا و با گذشتن از سد کره و استرالیا و کویت. در برنامه تدارکاتی ایران بازی با باشگاه هایی مثل پاری سن ژرمن، اف سی بروژ و تیم های ملی مثل بلغارستان و ولز و فرانسه گنجانده شده بود. اما با تمام این احوال نام هلند هنوز برای ایران رعب آور بود. یادتان باشد که تا میانه دهه ۷۰ آژاکس حاکم مطلق باشگاه های اروپا بود و در جام جهانی ۱۹۷۴ هلند تنها با بدشانسی فینال را به آلمان غربی واگذار کرده بود. هلندی های بلندقامت و سریع و جاذبه توتال فوتبال، ذهن بازیکنان ما را سحر کرده بود. ارنست هاپل بلژیکی سرمربی هلند بود و وارث سنت بازی تهاجمی رینوس میشل.

 ترس ایرانی ها را از سخنان به جا مانده از علی پروین در رختکن قبل از بازی می توانید حدس بزنید. وقتی مطمئن بود که کمتر از شش تا نخواهند خورد. بازی سختی شد. سه هیچ باختیم و اگر ناصر حجازی در روز خوبش نبود، همان شش گل پیش بینی علی پروین به حقیقت می پیوست. دو تا ضربه پنالتی و یک ضربه سر که هرسه تا را رابی رنسن برینگ مهاجم بزرگ هلندی به ثمر رساند. خط آتش هلند در آن جام رنسن برینگ و جانی رپ بودند و آری هان و نیسکنس و ویلی واندرکرکوف در خط هافبک بودند. دیدن آن بازی بین ایران و هلند حتی بعد از گذشت این همه سال رقت برانگیز است. هلندی ها با ایران بازی موش و گربه راه انداخته بودند و خط هافبک ایران توانایی ایجاد هیچ فرصت گلی نداشت. در فقدان حسن روشن نیمه مصدوم و نیمه آماده، حشمت خان دوتا مهاجم یک شکل یعنی حسین فرکی و غفور جهانی را در خط حمله گذاشته بود که هیچ کدامشان ...