جنجالی‌ترین لیست ۷ساله کی‌روش؛ اگر می‌توانید، دارش بزنید!

یکی از ویژگی‌های کارلوس کی‌روش طی سال‌های حضورش در فوتبال ایران این بود که لیست‌های اعلامی‌اش برای تیم ملی کمترین مناقشه را بر می‌انگیخت. البته که انتقاد، جدل و اختلاف عقیده همیشه وجود دارد، اما کی‌روش معمولا طوری فهرست‌هایش را انتخاب می‌کرد که کمتر بحثی راه می‌انداخت. حالا اما به جرات می‌توان گفت جنجالی‌ترین لیست 7ساله کی‌روش، درست در مهم‌ترین مقطع ممکن منتشر شده؛ جایی که تیم ملی ایران در گروه مرگ جام‌جهانی باید جواب 7سال سرمایه‌گذاری گرانقیمت روی این مربی پرتغالی را بگیرد، اما درست در همین شرایط نفراتی همچون جلال حسینی و وریا غفوری از جمع مسافران تیم ملی خط می‌خورند. حذف نام ستارگان دفاعی پرسپولیس و استقلال از لیست اردوی ترکیه در حالی رخ داده که فدراسیون فوتبال مدعی شده آنها در لیست «استندبای» هستند و شاید تا 14خرداد و اعلام اسامی نهایی به فیفا، به تیم ملی برگردند؛ اما اگر این اتفاق رخ ندهد، یک شگفتی بزرگ به وقوع پیوسته است.

جام‌جهانی محل استفاده از باتجربه‌ترین بازیکنان است. در چنین شرایطی اما کی‌روش مجید حسینی را به جلال حسینی ترجیح می‌دهد. او برای پست دفاع راست هم روی پژمان منتظری حساب کرده که اگرچه چهار سال پیش جلوی آرژانتین نمایش خوبی داشت، اما امروز چهار سال از آن زمان پیرتر شده و نمایش‌های چند ماه اخیرش در استقلال واقعا چنگی به دل نزده. فهرست کی‌روش همچنین شگفتی‌های دیگری هم دارد که از آن جمله می‌توان به گنجانده شدن نام علی قلی‌زاده در بین مدافعان اشاره کرد. همین شنبه‌شب در اولین تجربه قلی‌زاده در پست دفاع چپ، بازیکنان امید ازبکستان چند بار به بدترین شکل ممکن او را دریبل زدند... کی‌روش در حال بازیکنان تهاجمی پرشماری را با خودش به روسیه می‌برد و حتی وینگر راست را هم دفاع چپ جا می‌زند که ما به احتمال فراوان قرار است 270دقیقه آنجا دفاع کنیم!

همه اینها نوشته شد برای اینکه بدانید دهان راقم این سطور هم مثل خیلی از شما از تعجب باز مانده، اما نکته کلیدی اینجاست که ما الان برای هیچ کاری جز «اعتماد کردن» فرصت نداریم؛ یعنی نه وقت داریم شک کنیم، نه وقت داریم محاکمه کنیم و نه وقت داریم سرمربی را عوض کنیم. در حال حاضر تنها کاری که می‌توانیم انجام بدهیم این است که به تجارب و مهارت کی‌روش دلخوش باشیم. او مربی کوچکی نیست. خودش هم بهتر از هر کس دیگری می‌داند که بدون گرفتن نمره قبولی از جام‌جهانی روسیه، کارنامه‌اش در ایران الکن و ناقص خواهد ماند. بعید است یک مربی در چنین شرایطی دنبال لج و لجبازی باشد. او قبلا هم تجارب خفیف‌تری در این ژانر داشته که از آن جمله می‌توان به انتقال احسان حاج‌صفی به خط میانی یا کوچ دادن پورعلی‌گنجی به قلب خط دفاعی اشاره کرد. آن تجربه‌ها موفقیت‌آمیز بودند، بیایید امیدوار باشیم آنچه اکنون در ذهن این مربی در جریان است هم به سود فوتبال ملی کشورمان تمام شود. اگر دل‌مان می‌خواهد این تیم در جام‌جهانی آبروداری کند، فقط می‌توانیم اعتماد کنیم و انرژی مثبت بفرستیم، اگر هم نمی‌خواهیم تیم ملی نتیجه بگیرد که اصلا یک بحث دیگر است و ربطی به این داستان‌ها ندارد.