صنعت نفت؛ تیمی بدون نشانه از مدعی‌گری / آبادانی‌ها در مسیر سقوط آرام!
هفته نهم لیگ دسته یک برای صنعت نفت آبادان هم خوش‌یمن نبود. تیمی که روزگاری نماد غیرت جنوب بود، حالا حتی از قعرنشین جدول هم شکست می‌خورد.
شکست مقابل مس سونگون، تیمی که تا پیش از این دیدار در قعر جدول قرار داشت، زنگ خطر جدی برای آبادانی‌ها بود. تیمی که با سابقه و ریشه‌ای چون صنعت نفت، باید برای بازگشت به لیگ برتر بجنگد، حالا در زمین حرفی برای گفتن ندارد. نه نشانی از تاکتیک‌های منسجم، نه روحیه‌ی جنگندگیِ همیشگی فوتبال جنوب.
سیروس پورموسوی که پس از جدایی مسعود شجاعی روی نیمکت زردپوشان نشست، حالا بیش از همیشه می‌داند کار در آبادان چقدر سخت است. او تیمی را تحویل گرفت که از نظر روحی و ساختاری از هم پاشیده بود و با وجود تجربه بالایش هنوز موفق نشده نظم و اعتماد را به رختکن برگرداند.
آمار صنعت نفت گویای همه چیز است؛ تنها یک برد، شش مساوی و دو شکست در ۹ هفته. این عملکرد برای تیمی با نام و اعتبار آبادان، نه‌تنها ناامیدکننده است بلکه نشانه‌ای از بحران عمیق‌تر در مدیریت و برنامه‌ریزی باشگاه است. گویا هنوز کسی برنامه‌ای روشن برای بازسازی نفت ندارد.
نبود ساختار حرفه‌ای و بی‌ثباتی مدیریتی همچنان بزرگ‌ترین دشمنان صنعت نفت هستند. در شرایطی که رقبای مستقیم با سرمایه‌گذاری هدفمند برای صعود می‌جنگند، آبادانی‌ها درگیر دغدغه‌های ابتدایی بقا و حفظ روحیه بازیکنان‌اند.
صنعت نفت آبادان نیازمند تصمیمات جسورانه و تغییرات بنیادین است. ادامه‌ی این روند تنها به سقوط تدریجی یک برند اصیل از فوتبال ایران منجر می‌شود. اگر مدیران باشگاه و مسئولان شهری زودتر دست‌به‌کار نشوند، شاید خیلی زود باید با نام صنعت نفت در سطح اول فوتبال وداع کنیم.
