تراکتور همچنان در سایه رویای افتخار

تیم تراکتور  در پایان نیم فصل بیستمین دوره لیگ برتر و پس از انجام ۱۵ بازی در رده هشتم جدول جای گرفت تا همچنان هواداران این تیم از عملکرد تیم محبوبشان ناراضی باشند.

تراکتوری‌ها که به پشتوانه هواداران پر شور خود و البته مالک متمول‌شان در چند فصل اخیر به دنبال رویایی بزرگ بوده در رسیدن به این هدف در لیگ برتر ناموفق بودند.

به گزارش فرتاک نیوز،تراکتور در سال‌های اخیر یکی از گران‌قیمت‌ترین تیم‌های لیگ برتر بوده، اما عدم ثبات کادر فنی مانع بزرگی برای موفقیت این تیم در لیگ‌برتر است.

فصل گذشته تراکتور کهکشانی کارش را با مصطفی دنیزلی آغاز کرد اما خیلی زود جایش را به ساکت الهامی داد و این مربی اگر چه در لیگ برتر ناموفق بود اما توانست عنوان قهرمانی جام حذفی و جواز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را کسب کند، اما ادامه کار الهامی در تراکتور میسر نشد و علی منصوریان به عنوان سرمربی این تیم در لیگ بیستم انتخاب شد؛ تراکتور در این فصل به اندازه لیگ نوزدهم کهکشانی نبود و سعی داشت با خرید بازیکنان جوان و تلفیق آنها با مهره‌های با تجربه‌اش که از فصول قبل در این تیم حضور داشتند بدنبال راه جدیدی برای رسیدن به موفقیت باشد.

زمان حضور منصوریان در تبریز همانطور که پیش‌بینی می‌شد خیلی به دراز نکشید و علی‌منصور قبل از فرا گرفتن کامل زبان ترکی و  پس از پنج بازی و کسب  ۶ امتیاز تبریز را ترک کرد و مسعود شجاعی بازیکن باتجربه این تیم با کمک عباس چمنیان هدایت این تیم را تا پایان نیم‌فصل به عهده گرفتند.

سرخ‌های تبریز در پانزده بازی خود ۶ برد ۴ تساوی و ۵ شکست را تجربه کرده و با ۲۲ امتیاز در رده هشتم جدول قرار گرفتند و نسبت به نیم فصل لیگ نوزدهم ۵ امتیاز کمتر کسب کرده و سه رتبه هم نزول جایگاه داشتند.

آنچه عملکرد تراکتور را در دید هوادارانشان نا‌امید کننده‌تر جلوه می‌دهد شکست در مقابل سه تیم مدعی و رقیب آنها یعنی سپاهان، استقلال و پرسپولیس در بازی خانگی است، که آنها را از کورس مدعیان عقب انداخت.

تراکتوری‌ها در نیم فصل اول با ثبت چهارده‌گل و میانگین کمتر از یک گل زده در هر بازی عملکردی به مراتب ضعیف‌تر از فصل گذشته را داشته و در خط دفاع هم با دریافت ۱۳ گل نمایش خوبی را ارائه ندادند.

بهترین عملکرد تراکتور در نیم فصل لیگ بیستم به پیروزی خارج از خانه مقابل گل‌گهر یکی از مدعیان مسابقات بود.

شاگردان مسعود‌شجاعی هرچند عملکردشان نسبت به فصل قبل ضعیف‌تر بوده اما با توجه به اختلاف امتیازشان با تیم‌های بالا نشین می‌توانند در نیم‌فصل دوم با جمع‌آوری امتیازات، خصوصاً در مقابل تیم‌های مدعی و بازی‌های خانگی می‌توانند به کورس مدعیان کسب سهمیه لیگ قهرمانان و حتی قهرمانی بازگردند.

آنچه مسلم است تغییرات در کادر فنی بزرگترین مانع برای موفقیت تراکتور در این سال‌ها بوده و هزینه‌های سرسام‌آور هم نتوانست این مشکل را پوشش دهد.

دارا بودن فلسفه بازی نیازمند ثبات در تفکر فنی یک باشگاه است که تراکتور به شدت از این موضوع محروم بوده و طبق اخبار در  روز‌های آینده قرار است بازهم سرمربی جدیدی برای ادامه رقابت‌های تراکتور معرفی شود.

تراکتور مدافع عنوان قهرمانی جام‌حذفی و نماینده کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا است و  اینکه چنین وضعیتی را دارند شایسته هواداران پُر شور و با وفای آنها نیست.

تکلیف نیمکت تراکتور باید هرچه زودتر مشخص شده و همچنین  بازیکنان مورد نیاز در پست‌های مختلف به خدمت گرفته شود.

قطعا ادامه این روند با اعتراض هواداران  روبرو خواهد شد و عملکرد و تصمیمات مدیران تیم در این مقطع در آینده تراکتور در لیگ بیستم و رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا نقش بسیار مهمی خواهد داشت.