داریوش ارجمند پشت زنده یاد پروانه معصومی درآمد!

این بازیگر پیشکسوت ششم آذرماه در بیمارستان آریای رشت چشم از جهان فرو بست. روز گذشته مراسم تشییع او در رشت برگزار شد و امروز در آرامگاه امامزاده ابوطالب آرام می‌گیرد.

اما پس از درگذشت او رسانه‌های معاند و گروهی از همکاران و مخاطبان آثارش در صفحات مجازی هجمه‌ای غیرمنصفانه را درباره این بازیگر فقید آغاز کردند، همان هجمه‌هایی که در زمان حیاتش خصوصاً زمانی که درباره سینمای بعد از انقلاب و برخی موضوعات دیگر واکنش‌های منطقی نشان می‌داد بیشتر به چشم می‌خورد و این‌بار رنگ‌وبویی تازه به خود گرفته بود. 

داریوش ارجمند به‌پاس سال‌ها همکاری با او چند کلامی درباره این بانوی بزرگ سینما و تلویزیون صحبت کرد. 

او این‌چنین گفت: "من خیلی به خانواده پروانه معصومی تسلیت می‌گویم؛ به خواهران بزرگوار و پسر بزرگوارش. نمی‌دانم که می‌دانید خانم معصومی شاید با من بیش از همه هنرپیشه‌های مرد این مرز و بوم فیلم بازی کرده است. 

من خیلی کنار ایشان بودم، بسیار خانم باادب، بسیار خانم هنرمند، با شعور و باسواد بودند، هنرمند که می‌گویم یعنی تنها هنرشان بازیگری نبود. 

همه چیز تمام

یادم می‌آید در منزل‌شان پس از سریال امام علی (ع) با آقای عبدی و میرباقری دعوت بودیم، آشپزی و خیاطی خوب می‌دانستند، این اواخر در کار کشاورزی در شمال مشغول بودند و حتی رئیس یک قسمتی از کارهای برزگرها و کشاورزها بودند. 

بانوی فعالی در سینما بودند تا آنجا که به‌یاد دارم بسیار خانم محترم دوست‌داشتنی، مؤدب و چیزفهم بودند، خواست خدا بود در دهه فاطمیه (ع) ایشان مرحوم بشوند. 

امیدوارم که با حضرت فاطمه (ع) محشور بشوند و امیدوارم که اگر در این مملکت در این حیات کم‌لطفی و بی‌معرفتی به ایشان شده است به‌واسطه رفتار خوب‌شان در این جهان در آن دنیا از مزایای رفتارشان در این جهان برخوردار باشند. 

سینمای مذکر

زن‌های ما زن‌های مظلومی‌اند برای اینکه من اعتقاد دارم سینما اساساً مذکر است نه در ایران بلکه در همه جهان این حرف را بارها زده‌ام. 

امیدوارم که روح‌شان شاد باشد امیدوارم که در آرامگاه خانوادگی‌شان به آرامش برسند و امیدوارم همچنان مردم این هنرمند را قدر بدانند. 

آن کسانی که در زیادی از کارهای ایشان لذت بردند همچنان محبت‌شان را داشته باشند، چون معتقدم هنرمندان نمی‌میرند مخصوصاً امثال خانم معصومی همیشه زنده‌اند، هرچه دلشان می‌خواهد در موردشان بگویند، پروانه معصومی برای همیشه در تاریخ این مرز و بوم ثبت و ضبط شده است، نمی‌توانیم بگوییم رفت. 

وقتی کسی فوت می‌کند باید برای او آرزوی آمرزش و غفران الهی بخواهیم و بگوییم خدا رحمتش کند؛ ان‌شاءالله با بزرگان محشور باشد حرف دیگری را نباید درباره‌اش گفت، چون در جایگاه خداوند نیستیم که انسان‌ها را قضاوت کنیم. "