تأثیر موسیقی روی ضریب هوشی افراد

لیلا میررضایی در گفت‌وگو با خبرنگار اظهار کرد: موسیقی می‌تواند میزان ضریب هوشی را در میان کودکان و بزرگسالان تا هفت درجه افزایش دهد.

وی ادامه داد: تحقیقات جدید نشان می‌دهد افرادی که به طور منظم یک ابزار موسیقی را می‌نوازند بعد از مدتی شکل و قدرت مغز خود را تغییر می‌دهند که این عامل در نهایت می‌تواند به بهبود مهارت‌ها و توانایی‌های ادراکی آن‌ها منجر شود، حتی نواختن موسیقی می‌تواند میزان ضریب هوشی را در میان کودکان و بزرگسالان تا هفت درجه افزایش دهد.

به گزارش فرتاک نیوز،میررضایی با اشاره به این‌که شواهد نشان می‌دهد مغز موسیقی‌دانان از لحاظ ساختار و عملکرد با افرادی که با موسیقی آشنایی ندارند تفاوت‌های زیادی دارد، عنوان کرد: نواختن موسیقی باعث می‌شود قسمت‌های خاصی از مغز که وظیفه پردازش و نواختن یک آهنگ خاص را دارند تقویت شوند.

این روانشناس افزود: همچنین این افراد وظایف دیگری مانند توانایی‌های حرکتی، مهارت‌های شنیداری و ذخیره‌سازی اطلاعات را دارند و زمانی‌که فردی شروع به آموختن نواختن یک ساز می‌کند این قسمت‌ها به‌طور قابل توجهی رشد کرده و عملکرد آن‌ها طی دوران آموزش روز به روز بهتر می‌شود.

وی افزود: آموختن موسیقی بدون شک فواید زیادی برای مغز انسان دارد تا جایی که می‌تواند ضریب هوشی فرد را تا هفت امتیاز افزایش دهد، حتی افراد بالای ۶۵ سال‌ نیز چهار یا پنج ماه بعداز شروع به آموزش نواختن یک ساز تغییرات زیادی در مغزشان به وجود می‌آید.

میررضایی با اشاره به این‌که موسیقی روی هر دو نیمکره مغزی انسان تأثیرگذار است و باعث تقویت هر دو بخش می‌شود، تصریح کرد: قسمت‌هایی از مغز افرادی که موسیقی می‌نوازند و وظیفه کنترل قدرت شنیداری، حافظه و قسمت‌هایی که وظیفه کنترل دست‌ها را دارند در حین آموزش موسیقی به بهترین شکل تمرین داده شده و تقویت می‌شوند.

این روانشناس با اشاره به این‌که موسیقی به دو شکل می‌تواند به بهبود وضع جسمی و روحی فرد کمک کند به طوری که در فرد شنونده باعث تحریک واکنش‌های عاطفی و ذهنی فرد می‌شود و در فرد نوازنده که خود نیز در ایجاد موسیقی فعال است، علاوه‌بر تحریک عواطف موجب تقویت ارتباط جسم و ذهن شده و به هماهنگی این ارتباط در بدن کمک می‌کند، افزود: از آنجایی که نواختن موسیقی به صورت گروهی یا فردی انجام می‌شود و تأثیر آن نیز بر روح متفاوت است بنابراین تأثیر نواختن و یا شنیدن آن می‌تواند غمگین کننده، اضطراب‌آور یا نشاط بخش و آرام‌کننده باشد.

وی با بیان این‌که یاد گرفتن موسیقی به کودکان نظم و توجه بیشتر و برنامه‌ریزی را می‌آموزد که همه این توانایی‌ها برای بهبود عملکرد این کودکان در طول دوران تحصیل آن‌ها در مدرسه و دانشگاه بسیار مفید است، تصریح کرد: کودکانی که موسیقی را فرا ‌می‌گیرند با سرعت بیشتری می‌توانند خود را با آموزش زبان دوم تطبیق دهند و کلمات را مدت زمان بیشتری در ذهن خود نگاه دارند.

میررضایی افزود: البته نواختن موسیقی تنها روش برای تقویت این مهارت‌ها نیست، اما مطمئنیم این روش می‌تواند درکنار دیگر مِتدها کمک مؤثری به انسان‌ها کند، زمانی‌که شما در حال آموزش موسیقی هستید باید نُت‌های موسیقی را بیاموزید، زمانبندی‌ها را رعایت کنید و بتوانید صداها را بهتر به ذهن خود بسپارید که تقویت همین مهارتها به شما کمک می‌کند زبان‌های جدید را بهتر بیاموزید و کلمات را مدت طولانی‌تری در ذهن خود به خاطر بسپارید.

این روانشناس ادامه داد: موسیقی آن چنان تأثیری روی انعطاف‌پذیری مغز دارد که ما به دنبال استفاده از آن برای کمک به بیماران ذهنی هستیم و تحقیقات زیادی در مورد علم موسیقی - درمانی هم‌اکنون در نقاط مختلف جهان در حال انجام است.  

وی بیان کرد: موسیقی همچنین می‌تواند روی رفتار کودکان تأثیر مثبتی داشته باشد به طوری که کودکان زمانی‌که به شکل گروهی اقدام به آموزش موسیقی می‌کنند با مفاهیمی مانند همکاری، بردباری و نظم گروهی آشنا شده و آن‌ها را به طور عملی می‌آموزند.

میررضایی با اشاره به این‌که نواختن موسیقی به شدت حس اعتماد به نفس کودکان را افزایش می‌دهد، عنوان کرد: زمانی‌که کودکی قادر به نواختن یک ساز خاص است از طرف دیگران مورد تحسین واقع می‌شود و همین عامل تأثیر بسیار شگرفی در بالا رفتن اعتمادبه‌نفس در میان کودکان دارد.