ناگفته‌های مجاز: دو رازی که برای موفقیت ازدواج، نیازی به فاش کردنشان نیست

کارشناسان معتقدند در روابط نزدیک، مرز باریکی میان صداقت سازنده و گفته‌هایی وجود دارد که می‌توانند ناخواسته آسیب‌زننده باشند. به همین دلیل برخی موضوعات بهتر است گفته نشوند تا احساس امنیت و صمیمیت در رابطه پایدار بماند.

براساس گزارشی از سایکولوژی تودی، اگر صداقت کامل همواره بهترین رویکرد بود، احتمالاً ضرب‌المثل‌هایی مانند «بعضی چیزها را نگفتن بهتر است» به نسل‌های بعد منتقل نمی‌شد. پژوهش‌ها تأکید می‌کنند صداقت، همیشه مفید نیست و برخی سکوت‌ها نیز به‌هیچ‌وجه به معنای پنهان‌کاری نیستند، بلکه روشی برای محافظت از رابطه‌اند. یافته‌های جدید نشان می‌دهد دانستن زمان مناسب برای حرف نزدن، گاهی می‌تواند روابط را بسیار بهتر از صداقت بی‌رحمانه حفظ کند.

اولین مورد، تغییرات بدنی است. معمولاً مشاهده تغییر وزن، خطوط چهره یا مشکلات پوستی شریک زندگی، برخی را به بیان این تغییرات ترغیب می‌کند؛ با این تصور که این گفته‌ها نشانه توجه و مراقبت است. اما پژوهشی جدید نشان می‌دهد حدود ۵۵ درصد افراد پس از صحبت درباره وزن خود با شریکشان، احساس بدتری نسبت به خود پیدا می‌کنند. این نتیجه حتی با وجود لحن مهربانانه نیز تفاوتی ندارد. اشاره به ظاهر، از دید بسیاری از افراد نوعی انتقاد تلقی می‌شود و می‌تواند احساس امنیت عاطفی را کاهش دهد. پژوهش‌ها یادآور می‌شوند اغلب آنچه ما در بدن شریکمان می‌بینیم، برای او پیش‌تر شناخته شده است و بیان این موارد معمولاً کمکی به رابطه نمی‌کند.

دومین مورد، انتقادهای غیرسازنده است. در هر رابطه طبیعی است که برخی رفتارهای شریک زندگی ایده‌آل نباشد. در لحظه‌های ناامیدی یا تنش ممکن است فرد وسوسه شود این نارضایتی‌ها را بیان کند. اما پژوهش منتشرشده در Behavior Therapy نشان می‌دهد برداشت افراد از انتقاد شریکشان نقش مهمی در کیفیت رابطه دارد. زمانی که انتقاد به‌صورت خصمانه یا قضاوت‌گرانه دریافت شود، رضایت رابطه کاهش می‌یابد و پیامدهای روانی منفی گزارش می‌شود. در مقابل، بازخوردی که از نیت واقعی برای کمک سرچشمه بگیرد، ارتباط را تقویت می‌کند.

طبق این یافته‌ها، تنظیم هیجان در لحظه گفت‌وگو اهمیت زیادی دارد. افرادی که پیش از بیان نظر، لحن و عبارت‌های خود را بازبینی می‌کنند، کمتر باعث رنجش می‌شوند. اما انتقادهایی که از سر دلخوری مطرح شوند، حتی اگر صادقانه باشند، به رابطه آسیب می‌زنند. نتیجه این تحقیقات نشان می‌دهد همیشه گفتنِ همه حقیقت ضروری نیست و سکوت در بسیاری موقعیت‌ها می‌تواند روشی سالم‌تر برای حفظ صمیمیت و امنیت عاطفی باشد.