عوارض کوله پشتی در تشدید بیماری اسکولیوز

وزن کوله پشتی باید از ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن دانش‌آموز بیشتر نباشد. همچنین ابعاد کوله‌پشتی باید متناسب با جثه فرد و به صورتی باشد که بیشتر از دو سوم سطح پشتش را در برنگیرد. قسمت بالایی کوله‌پشتی باید هم‌سطح شانه‌های دانش‌آموز و قسمت پایینی آن حدود سه سانتی‌متر بالاتر از گودی کمر شخص قرار گیرد.

در صورتی‌که بند کوله‌پشتی باریک و خیلی سفت باشد، فشار بر روی گردن و سر دانش‌آموز وارد می‌شود. پهنای بند کوله‌پشتی باید پنج سانتی‌متر و پدگذاری مناسبی داشته باشد تا فشار بر روی عضلات شانه وارد نشود.

علاوه بر بند‌هایی که روی شانه‌ها قرار می‌گیرند کوله‌پشتی باید یک بند کمری هم در پشتش داشته باشد. بند کمری باید بر روی پشت دانش‌آموز ثابت باشد و از بی‌تعادلی شخص در حین راه رفتن و افزایش فشار روی طرفین ستون فقرات جلوگیری کند.

بند‌های کوله‌پشتی باید از جلو، روی سینه دانش آموز قرار بگیرند تا فشار به عصب زیربغلی وارد نشود. وارد شدن فشار به عصب زیربغلی، گزگز و درد بازو‌ها را در دانش‌آموزان به همراه دارد. جنس کوله پشتی بهتر است که نخی باشد تا پشت فرد عرق نکند.

کوله‌پشتی باید جادار و محل قرارگیری وسایل مختلف در آن مشخص باشد به گونه‌ای که کوله‌پشتی لق نزند و فشار به صورت یکنواخت بر روی پشت فرد منتشر شود. همچنین باید وزن اجسام درون کوله‌پشتی در یک طرف آن بیشتر از طرف دیگر نباشد.

اگر کوله‌پشتی سنگین باشد، دانش‌آموز به سمت عقب کشیده می‌شود بنابراین فرد مجبور است که خودش را به سمت جلو خم کند. در نتیجه قوس پشتی به مرور افزایش و قوس کمری کاهش پیدا می‌کند که به این ناهنجاری گوژپشتی (کیفوز) می‌گویند.

افراد نباید کوله‌پشتی را بر روی یک شانه بیندازند، زیرا وارد شدن وزن بر روی یک شانه سبب می‌شود که فرد دچار انحراف جانبی ستون فقرات (اسکلیوز) شود. در این ناهنجاری شانه‌ها هم سطح هم نیستند.

افراد باید به این نکته توجه داشته باشند که درمان این عارضه در سنین پس از بلوغ بسیار سخت است و در صورتی‌که این ناهنجاری درمان نشود، فشار به اعصاب و عضلات اطراف ستون فقرات وارد می‌شود.

قسمت پشتی کوله‌پشتی باید به گونه‌ای باشد که اگر اجسام نوک تیزی مانند خودکار و قیچی در کیف دانش آموز وجود دارند این اجسام به پشت فرد وارد نشوند.