چه عواملی باعث ایجاد طعم فلز در دهان میشود؟
برخی افراد بهطور مداوم طعم ناخوشایندی از فلز را در دهان خود احساس میکنند؛ وضعیتی که میتواند از مشکلات ساده بهداشت دهان تا عوارض دارویی و حتی بیماریهای جدیتر ناشی شود.
شناسایی علت این وضعیت معمولاً نخستین گام برای رفع آن است و در بسیاری از موارد میتوان با اقدامات ساده مشکل را برطرف کرد.
یکی از رایجترین دلایل بروز طعم فلزی، ضعف در رعایت بهداشت دهان و دندان است. مسواکزدن منظم و استفاده از نخ دندان میتواند از التهاب لثه، عفونتهای لثه و مشکلات دندانی جلوگیری کند؛ اختلالاتی که اغلب با طعم ناخوشایند در دهان همراه هستند. در چنین شرایطی ممکن است فرد با نشانههایی مانند تورم یا قرمزی لثه و خونریزی در هنگام مسواکزدن نیز روبهرو شود. بوی بد دهان نیز یکی از علائم رایج ضعف سلامت دهان بهشمار میرود.
در کنار مشکلات دهان و دندان، سرماخوردگی، التهاب سینوسها و عفونتهای تنفسی نیز میتوانند طعم دهان را تغییر دهند. هنگامیکه فرد به عفونتهای مجاری تنفسی مبتلا میشود، معمولاً علائمی مانند آبریزش یا گرفتگی بینی، گلودرد و سرفه نیز مشاهده میشود. استراحت کافی، مصرف مایعات و استفاده از مسکنهای بدون نسخه در این شرایط توصیه میشود و معمولاً با بهبود وضعیت عمومی، طعم فلزی نیز از بین میرود.
مصرف برخی داروها از دیگر دلایل شایع این وضعیت است. آنتیبیوتیکها، داروهای قلب، داروهای نقرس و برخی داروهای مرتبط با سلامت روان از جمله مواردی هستند که ممکن است طعم فلزی ایجاد کنند. در چنین شرایطی توصیه میشود بدون قطع خودسرانه دارو، موضوع با پزشک معالج مطرح شود.
برخی مکملهای غذایی نیز قادرند این طعم ناخوشایند را ایجاد کنند. مکملهای آهن، کلسیم، ویتامینهای پیش از بارداری و مولتیویتامینهایی که شامل روی، مس یا کروم هستند میتوانند پس از مصرف، این احساس را در دهان ایجاد کنند. خوشبختانه این طعم معمولاً مدت کوتاهی پس از بلع مکمل برطرف میشود.
اختلالات گوارشی مانند رفلاکس معده، سوزش سردل و سوءهاضمه نیز از دیگر عوامل مؤثر در ایجاد طعم فلزی هستند. این مشکلات اغلب با علائمی مانند احساس سوزش در قفسه سینه و نفخ پس از خوردن غذا همراهاند. برای بهبود این وضعیت، کاهش مصرف غذاهای پرچرب، صرف شام در ساعات زودتر و استفاده از داروهای ضداسید توصیه میشود.
در دوران بارداری نیز تغییر طعم دهان موضوعی رایج است و بسیاری از زنان در اوایل بارداری طعم فلزی را تجربه میکنند؛ حالتی که معمولاً گذراست و بهطور طبیعی برطرف میشود.
برخی بیماریها مانند زوال عقل نیز میتوانند حس چشایی را تحتتأثیر قرار دهند، زیرا بخشی از مغز که مسئول تشخیص طعمهاست ممکن است عملکرد طبیعی خود را از دست بدهد. علاوه بر این، بیماران تحت شیمیدرمانی یا پرتودرمانی نیز معمولاً با طعم تلخ یا فلزی در دهان مواجه میشوند؛ عارضهای که پس از پایان دوره درمان کاهش مییابد.
