پشت پرده افزایش مصرف شاهدانه در میان بیماران مزمن

به گفته این محققان، این روند همزمان با افزایش مقبولیت عمومی، قانونی شدن مصرف دارویی و تفریحی این ماده و تنوع در شیوه‌های مصرف آن شکل گرفته است.

در این مطالعه که در نشریه «سلامت جامعه» منتشر شده، داده‌های مربوط به نمونه‌ای ملی متشکل از ‌۱٬۹۸۲ مرد غیرلاتین‌تبار سیاه‌پوست یا لاتین‌تبار ۴۰ ساله و بالاتر، که همگی حداقل یک بیماری مزمن داشتند، بررسی شده است. از شرکت‌کنندگان درباره تعداد روزهایی که در ۳۰ روز گذشته کانابیس مصرف کرده‌اند، نوع بیماری‌های مزمن و کیفیت کلی زندگی‌شان پرسش شد.

نتایج نشان داد که درد، استرس و تعدد بیماری‌های مزمن از عوامل اصلی مرتبط با مصرف کانابیس در این گروه بودند. در میان این افراد، حدود ۵۸ درصد سیاه‌پوست و ۴۲ درصد لاتین‌تبار بودند و میانگین سنی آنان کمتر از ۵۷ سال بود. به طور کلی، بیش از ۲۱ درصد آنان (۴۲۲ نفر) گزارش دادند که در ۳۰ روز گذشته کانابیس مصرف کرده‌اند.

از میان این مصرف‌کنندگان، نزدیک به نیمی اعلام کردند که از کانابیس برای مقاصد تفریحی استفاده می‌کنند و بسیاری نیز دارای چند بیماری مزمن بودند. شایع‌ترین بیماری‌های گزارش‌شده شامل درد مزمن (۳۷ درصد)، افسردگی یا اضطراب (۳۲ درصد)، آرتریت یا بیماری‌های روماتیسمی (۳۰ درصد) و سرطان (۱۴ درصد) بودند.

کارشناسان می‌گویند مصرف سنگین کانابیس، چه برای اهداف دارویی و چه تفریحی، می‌تواند منجر به مشکلاتی چون اختلال حافظه، افزایش ضربان قلب، مشکلات تنفسی و حتی اختلال مصرف کانابیس شود. این اختلال باعث دشواری در ترک، بی‌ثباتی مالی، افت سلامت روانی و آسیب‌های جسمی می‌شود.

پژوهشگران تأکید کرده‌اند که استفاده از کانابیس ممکن است رابطه‌ای دوسویه با وضعیت سلامت داشته باشد؛ یعنی ممکن است افراد به دلیل کاهش سلامت به مصرف این ماده روی آورند، اما مصرف آن نیز به نوبه خود موجب وخامت وضعیت جسمی و روانی آنان شود.

پیشنهادهایی چون استفاده از برچسب‌های هشدار سلامت بر محصولات کانابیس، مداخلات جامعه‌محور، آموزش همگانی و ارائه راهکارهای جایگزین مانند مدیتیشن از جمله راهبردهایی است که برای کاهش آسیب‌های ناشی از این ماده در جمعیت‌های در معرض خطر پیشنهاد شده‌اند.