نوشیدن روزانه قهوه، سپری در برابر سیروز و سرطان کبد

مطالعات علمی متعددی نشان داده‌اند که مصرف منظم قهوه ممکن است از بروز برخی بیماری‌های مزمن کبدی جلوگیری کرده یا روند پیشرفت آن‌ها را کندتر کند.

یکی از اصلی‌ترین فواید قهوه، کاهش خطر ابتلا به بیماری سیروز کبدی است. پژوهشی که در نشریه Alimentary Pharmacology and Therapeutics منتشر شده، نشان داده است نوشیدن روزانه دو فنجان قهوه ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را تا حدود ٪۴۴ کاهش دهد. سیروز از جمله بیماری‌های جدی کبد است که در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به نارسایی کبد شود.

همچنین، قهوه می‌تواند در برابر بیماری کبد چرب غیرالکلی نیز اثر محافظتی داشته باشد. این بیماری که از تجمع چربی در سلول‌های کبدی ناشی می‌شود، ممکن است به التهاب مزمن، سیروز و نارسایی کبد بینجامد. با این حال، نوشیدن منظم قهوه می‌تواند روند پیشرفت این وضعیت را کند یا حتی از بروز آن جلوگیری کند.

مطالعات دیگر نیز نشان داده‌اند مصرف مداوم قهوه با کاهش احتمال ابتلا به سرطان کبد همراه است. این اثر مثبت در هر دو جنس دیده شده و جایگاه قهوه را به عنوان نوشیدنی پیشگیرانه تقویت می‌کند.

برخی از این فواید به ترکیبی به نام "بارازانتین" نسبت داده شده‌اند که هنگام متابولیسم کافئین در بدن تولید می‌شود. این ماده می‌تواند شکل‌گیری زخم‌های فیبروزی در کبد را کند کرده و به حفظ عملکرد طبیعی کبد کمک کند.

نوشیدن بیش از سه فنجان قهوه در روز نیز با کاهش "سفتی کبد" مرتبط دانسته شده است. این شاخص، نشانه‌ای از وجود بیماری‌هایی نظیر التهاب یا سیروز پیشرفته است. کاهش این شاخص، می‌تواند نشانه‌ای از بهبود در ساختار و عملکرد کبد باشد.

قهوه همچنین حاوی ترکیبات فعالی مانند "کافستول" و "کاهویول" است که خواص ضدالتهابی و احتمالا ضدسرطانی دارند. حتی قهوه بدون کافئین نیز ممکن است اثرات مشابهی ارائه دهد، و این نشان می‌دهد ترکیبات دیگری به جز کافئین نیز در سلامت کبد نقش دارند.

افرادی که به بیماری‌هایی مانند هپاتیت B یا C و سیروز مبتلا هستند نیز می‌توانند با مصرف روزانه یک تا سه فنجان قهوه به بهبود نسبی وضعیت خود کمک کنند. نوع تهیه قهوه تفاوت زیادی ایجاد نمی‌کند، مشروط بر این‌که از افزودنی‌های ناسالم مانند شکر زیاد یا خامه پرچرب پرهیز شود.