چرا در اثر کهولت سن می میریم؟

چنین علت مبهم مرگ نه تنها سؤالاتی را در مورد چگونگی مرگ یک فرد ایجاد می کند، بلکه می تواند برای خانواده و عزیزان باقی مانده نیز سخت باشد.

امروزه علت اصلی مرگ و میر شامل بیماری هایی از جمله بیماری های قلبی، بیماری های عروق مغزی مانند سکته مغزی، سرطان، کووید و زوال عقل و آلزایمر است. سایر علل قابل توجه عبارتند از بیماری های مزمن دستگاه تنفسی تحتانی مانند آسم، آنفولانزا و ذات الریه.

در واقع، سالمندی به عنوان یکی از علت های مرگ در کنار توصیف مبهم ضعف اغلب تحت علائم، نشانه ها و شرایط نامشخصی طبقه بندی می شود. جالب اینجاست که مرگ در اثر کهولت سن در ۱۰ علت اصلی مرگ در جهان قرار دارد. اما این میزان در حال حاضر بسیار پایین ‌تر از کرونا و به‌ طور متوسط کمتر از آنفولانزا و ذات ‌الریه است.

سالمندی به عنوان مقوله ای برای ایجاد مرگ، سابقه ای طولانی در تاریخ دارد. در اواسط قرن ۱۹، با تصویب قانون ثبت ولادت و مرگ، ثبت مرگ به نهادهایی واگذار شد. پس از آن، طبقه ‌بندی علل مرگ توسط آماردان و جمعیت‌ شناس فرانسوی، ژاک برتیون، منتشر شد که به سرعت تبدیل به ابزاری ارزشمند برای ردیابی روند مرگ و میر در سطوح مختلف جمعیت شد.

در نهایت، پیری آخرین گزینه برای توصیف یک علت ناشناخته مرگ شد. در بسیاری از موارد که ممکن است فردی به دلیل ابتلا به تعداد زیادی از امراض فوت کرده باشد، علت اصلی مرگ، پیری یا کهولت سن نامیده می شود.

تحقیقات نشان می‌ دهد که خانواده‌ها اطلاعاتی در مورد چگونگی مرگ عزیزشان می‌ خواهند که نه تنها می ‌تواند برای مدیریت نگرانی‌ های سلامتی خودشان مفید باشد، بلکه می تواند راه‌ حلی برای مرگ سایر عزیزانشان فراهم ‌کند.

علت ناشناخته مرگ می تواند غم و اندوه و تروما را تشدید کند، به ویژه اگر مرگ ناگهانی یا غیرمنتظره باشد. محققان مدت‌هاست که استدلال می ‌کنند که خانواده ‌ها پس از مرگ با عزیزانشان روابط مستمری برقرار می‌ کنند. تعیین چگونگی مرگ افراد فوت کرده بخشی از نحوه مدیریت غم و اندوه و یادبود آن مرحوم توسط اعضای خانواده است.

به عنوان مثال، علت خاص مرگ فردی که زندگی ممتازی داشته و در سنین بالا مانند مرگ ملکه انگلستان در سن ۹۶ سالگی فوت کرده، پیری و کهولت سن است که می تواند در مورد چگونگی داشتن یک زندگی سالم و برنامه ریزی برای یک مرگ خوب چیزهای زیادی به ما یاد بدهد.