وقتی که به تدریج کور می شوید!
کوری تدریجی نوعی بیماری است که به اعصاب بینایی چشم را آسیب می زند. آسیب تا زمانی که خطر محسوسی اتفاق می افتد خیلی مورد توجه واقع نمی شود و اگر درمان نشود می تواند به کم بینایی شدید و یا حتی نابینایی منجر شود.
کوری تدریجی معمولا با فشار درون چشم بالا، فشار دو چشم ها یا کاهش دید پیرامونی ظاهر می شود. کشف سریع از طریق آزمایشات چشم کمک بزرگی برای کاهش بیمار می خواهد.
آب‌سیاه یا همان کوری تدریجی ، دومین علت کوری در آمریکا است و اغلب در افراد بالای ۴۰ سال دیده می‌شود. افرادی که سابقه فامیلی آب‌سیاه دارند یا آمریکایی آفریقایی تبارهای بالای ۴۰ سال یا اسپانیایی تبارهای بالای ۶۰ سال، بیشترین احتمال ابتلا به آب‌سیاه را دارند.
شکل های کوری تدریجی
کوری تدریجی با تنش معمولی: وقتی که آسیب هایی در اعصاب بینایی و یا کاهش بینایی حتمی با فشار درون چشمی در حالت طبیعی وجود دارد اتفاق می افتد. (تنش یا فشار معمولی).
کوری تدریجی زاویه بسته
افزایش در فشار درون چشمی به واسطه این که مایع میان چشم به علت انسداد نمی تواند خارج شود. می تواند موجب درد، سردرد، تهوع، قرمزی چشم، لکه شدن چشم ها و کاهش دید شوند. مطابق NEI این یک فوریت پزشکی است. اگر دکتر شما غیر قابل دسترسی است به نزدیک ترین بیمارستان یا کلینیک بروید. بدون درمان در بهبود جریان مایع چشم، چشم ممکن است در طول یک یا دو روز کور شود.
کوری تدریجی زاویه باز
وقتی که ترشح زخم از چشم به عقب می افتد اتفاق می افتد که فشار درون چشمی بیش از حد نرمال افزایش می یابد بنابراین اعصاب بینایی آسیب می بینند و سرانجام منجر به دید کم می شود و معمولا دید پیرامونی که آسیب ببیند اول از همه به دید مجرایی (محدود) و به مروز زمان به کوری منجر می شود.
کوری تدریجی نوع دوم
cمی تواند بعد از عمل های جراحی چشم یا در موقعیت های پزشکی خاص مثل دیابت ایجاد شود.
کوری تدریجی مادرزادی
در بدو تولد به واسطه عیب های تولدی که از جاری شدن مایع چشم به خارج جلوگیری می کند که چشم های سفید، لکه دار و حساس به نور را باعث می شود.
