قتل در ۱۷ سالگی پس از مستی در باغ + عکس

رسیدگی به این پرونده از ششم مرداد 93 به دنبال درگیری خونین شش پسر نوجوان در یکی از کوچه های قرچک ورامین آغاز شد. شواهد نشان می داد درگیری شش پسر جوان با زخمی شدن داریوش 20 ساله پایان یافته و سه نفر از شرکت کننده های در دعوا گریخته اند.

داریوش که از ناحیه سینه مجروح شده بود به بیمارستان 15خرداد ورامین منتقل شد اما به خاطر پارگی قلب جان سپرد. دو نفر از دوستان داریوش که شاهد جنایت بودند در تشریح ماجرا گفتند: ما از محل کار به خانه بر می گشتیم که متوجه درگیری سه پسر نوجوان با هم شدیم. داریوش جلو رفت و به آنها تذکر داد با هم دعوا نکنند اما پسران نوجوان که به نظر می رسید مست هستند و حال طبیعی ندارند با ما شروع به دعوا کردند و یکی از آنها با چاقویی که در دست داشت به سینه داریوش کوبید و گریخت.

تلاش برای ردیابی عاملان جنایت آغاز شده بود تا اینکه 11 ماه و 25 روز بعد از جنایت شبانه محمد 18ساله بازداشت شد.

وی به قتل در 17سالگی اعتراف کرد و گفت تحت تاثیر مصرف مشروب چاقو کشیده است. این پسر در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران در حالی پای میز محاکمه ایستاد که وکیل وی گفت: موکلم هنگام ارتکاب جرم زیر 18سال داشته و حالا با گذشت 2 سال از قتل ممکن است ماجرا را به درستی به خاطر نداشته باشد. من تقاضا دارم تا طبق ماده 91 قانون مجازات اسلامی جدید که امتیازی ویژه برای محکومان زیر 18 سال در نظر گرفته است برای موکلم حکم صادر شود.

با این درخواست هیات قضایی محمد را به پزشکی قانونی معرفی کرد. وقتی پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرد با توجه به گذشت مدت زمان زیادی از جنایت نمی توان سن عقلی وی را هنگام ارتکاب جرم تشخیص و درباره اینکه هنگام ارتکاب جرم رشد عقلی داشته یا نه اظهار نظر کرد وی دیروز برای دومین بار پای میز محاکمه ایستاد.

در ابتدای این جلسه پدر و مادر داریوش برای محمد حکم قصاص خواستند.

سپس محمد که از زندان به دادگاه منتقل شده بود گفت: من و دوستانم علی و امید برای تفریح به باغ رفته بودیم. ما از داروخانه الکل سفید تهیه کردیم و آن را با آبمیوه مخلوط کردیم و خوردیم . در حال بازگشت از باغ بودیم که یکباره علی و امید با هم درگیر شدند.

امید چاقویی را که برای پوست کندن میوه همراه خودش داشت بیرون کشید و علی را تهدید کرد. من هم چاقو را از امید گرفتم و آن را در جیبم گذاشتم. تازه از باغ بیرون آمده بودیم که بار دیگر علی و امید با هم درگیر شدند. همان موقع سه پسر جوان سر رسیدند و از ما خواستند تا با هم دعوا نکنیم. من و دوستانم مست بودیم و حال طبیعی نداشتیم که به آنها ناسزا گفتیم. یکی از آنها به صورتم سیلی زد و من برای دفاع از خودم چاقویی را که از امید گرفته بودم بیرون آوردم و به سمت آنها زدم. هوا تاریک بود و من جایی را نمی دیدم و تحت تاثیر مصرف مشروب سر گیجه داشتم. من و دوستانم فرار کردیم اما نزدیک به یکسال بعد به اتهام قتل در خانه پدرم بازداشت شدم.

من بعد از دستگیری فهمیدم چاقویی که در تاریکی شب به سمت سه مرد جوان پرتاب کرده بودم به قلب یکی از آنها برخورد کرده موجب مرگ شده است. من اگر زودتر از این ماجرا مطلع می شدم خودم را به پلیس معرفی می کردم.

وی ادامه داد: من در آن زمان 17سال و 4ماه و یک روز داشتم .از کاری که انجام داده ام پشیمانم و از خانواده مقتول تقاضا دارم مرا ببخشند. امیدوارم قضات دادگاه بپذیرند که در بچگی دست به چنین کاری زدم و مرا از قصاص معاف کنند.

سپس سایر شرکت کننده ها در دعوا که با قرار وثیقه آزاد بودند یک به یک به دفاع پرداختند. امید گفت: قبول دارم چاقویی که دست محمد بود متعلق به من بود. اما من چاقو را از باغ پیدا کرده و در جیبم گذاشته بودم. ما همگی بچه بودیم و فکر نمی کردیم چاقویی که محمد زده است موجب مرگ مقتول شود. وگرنه بلافاصله او را به بیمارستان منتقل می کردیم.

در پایان این جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.