فریاد خاموش غزه؛ کودکان قربانی بی‌پایان جنگ
غزه بار دیگر در آتش جنگ می‌سوزد؛ جایی که کودکان بی‌پناه اصلی‌ترین قربانیان جنایت‌ها هستند. صدای گریه‌هایشان زیر آوار خاموش می‌شود و جهانیان همچنان نظاره‌گرند.
غزه در روزهای اخیر شاهد یکی از تلخ‌ترین و خونبارترین فصل‌های تاریخ خود بوده است. بمباران‌های بی‌وقفه و حملات سنگین، خانه‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها را ویران کرده و هزاران خانواده را بی‌سرپناه کرده است. اما تلخ‌ترین بخش ماجرا، رنج و مرگ کودکانی است که هیچ نقشی در این جنگ ندارند و تنها به جرم زندگی در غزه قربانی می‌شوند.
کودکان غزه که باید در دنیای پر ازغزه شادی و امید روزگار بگذرانند، این روزها زیر آوارها و در میان دود و خون روزهای خود را می‌گذرانند. بسیاری از آنان والدین خود را از دست داده‌اند و با چشمانی پر از وحشت به آینده‌ای مبهم نگاه می‌کنند. تصاویر کودکانی که در آغوش والدین بی‌جانشان آرام گرفته‌اند، قلب هر انسانی را به درد می‌آورد.
سازمان‌های حقوق بشری بارها نسبت به وضعیت انسانی غزه هشدار داده‌اند. قطع برق، کمبود آب آشامیدنی، و نبود دارو، شرایطی غیرقابل‌تحمل را برای کودکان و خانواده‌های آنان ایجاد کرده است. با این حال، واکنش جامعه جهانی هنوز در حد بیانیه و ابراز نگرانی باقی مانده و هیچ اقدام عملی برای توقف این فاجعه صورت نگرفته است.
این روزها کوچه‌های غزه پر است از خاکستر و خون. بازی‌های کودکانه جایشان را به صدای آژیر و انفجار داده‌اند. کودکانی که روزی در زمین‌های کوچک محله‌هایشان فوتبال بازی می‌کردند، حالا روی تخت‌های بیمارستان با زخم‌های عمیق یا در گورهای جمعی آرام گرفته‌اند. هر لحظه‌ای که می‌گذرد، امید به نجات نسل آینده غزه کمتر می‌شود.
فاجعه‌ای که در غزه جریان دارد تنها یک بحران منطقه‌ای نیست؛ این زخمی بر وجدان بشریت است. جهان نمی‌تواند بیش از این در برابر جنایت علیه کودکان سکوت کند. نسل امروز غزه با درد و رنج رشد می‌کند و اگر امروز صدای آنان شنیده نشود، فردا دیر خواهد بود. کودکان غزه سزاوار صلح، زندگی و آینده‌ای روشن هستند؛ نه خاکستر جنگ.
