شوک تاکتیکی ساپینتو در تبریز!

 مرور الگوی حرکتی بازیکنان نشان می‌دهد استقلال هوشمندانه از تاکتیکی استفاده کرد که پیش‌تر تراکتور با پوستونسکی مقابل این تیم آزموده بود. در سوپرجام، هافبک تراکتور با توپ‌گیری و انتقال سریع، ضعف‌های دفاعی استقلال را نشانه گرفته بود. حالا نوبت اندونگ بود که با همان نقش کلیدی، قلب میانه میدان را در اختیار بگیرد.

اندونگ با قطع توپ‌های به‌موقع و آغاز ضدحملات، همراهی احمدی و اسلامی در پیشروی و حرکات عمقی کوشکی، چهارضلعی هجومی استقلال را شکل داد. این مثلث‌ها و جابه‌جایی‌های سریع، فاصله میان خطوط تراکتور را از بین برد و زمینه را برای سحرخیزان فراهم کرد؛ مهاجمی که با دوندگی و جای‌گیری مناسب، همواره آماده ضربه نهایی بود.

کلید موفقیت استقلال، پر کردن فضاهای خالی بین خطوط بود؛ جایی که بازیکنان هجومی با تغییر مداوم موقعیت، مدافعان تراکتور را به اشتباه انداختند و نهایتاً با یک پاس عمقی، قفل بازی گشوده شد. این نمایش، نمونه‌ای از تطبیق هوشمندانه تاکتیک‌های حریف و تبدیل نقطه‌ضعف به نقطه‌قوت بود؛ جایی که اندونگ و هم‌تیمی‌هایش نشان دادند استقلال نه‌تنها از شکست‌های گذشته درس گرفته، بلکه آن را به سلاحی برای پیروزی بدل کرده است.