هشدار مهم: چای سبز را با این مکمل‌ها هرگز نخورید!
چای سبز ممکن است جذب برخی ویتامین‌های گروه ب، به‌ویژه ب۹ و ویتامین ب۱۲ را کاهش دهد
چای سبز یکی از پرطرفدارترین نوشیدنی‌های سالم در دنیا، سرشار از پلی‌فنول‌های کاتچین، به‌ویژه اپی‌گالو‌کاتچین گالات (EGCG) است؛ آنتی‌اکسیدانی نیرومند که به سلامتی قلب کمک می‌کند، در کنترل وزن نقش دارد و التهاب را در بدن کاهش می‌دهد. با این حال، همین ترکیباتی که چای سبز را اینقدر مفید می‌کنند، می‌توانند با جذب و سوخت‌وساز برخی داروها و مکمل‌ها در بدن تداخل داشته باشند.
مکمل آهن
طبق گزارش ایتینگ‌ول، کمبود آهن به‌ویژه در زنان، گیاهخواران، سالمندان و افرادی با اختلال جذب، یک مشکل شایع است. تحقیقات نشان می‌دهد چای سبز می‌تواند جذب آهن را کاهش دهد، به‌خصوص آهن «غیرهم» (non-heme) که در منابع گیاهی یافت می‌شود و به‌طور طبیعی هم جذب آن دشوارتر است.
این اثر ناشی از ترکیباتی مانند تانن‌ها، فیتات‌ها، کلسیم و پلی‌فنول‌ها در چای سبز است و پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که بیش از یک فنجان چای سبز در روز می‌نوشند، به‌ویژه زنان پیش از یائسگی، سطح آهن پایین‌تری دارند.
برای جذب بهتر آهن، پیشنهاد می‌شود مکمل آهن را یک تا دو ساعت پیش یا پس از نوشیدن چای سبز مصرف کنید.
ویتامین‌های گروه ب
کافئین و پلی‌فنول‌های چای سبز ممکن است در جذب برخی ویتامین‌های گروه ب، از جمله فولیک اسید و ویتامین ب۱۲ اختلال ایجاد کنند. کاتچین‌های موجود در چای سبز می‌توانند توانایی بدن را در تبدیل فولیک اسید به شکل فعال زیستی آن کاهش دهند.
گرچه شواهد در این زمینه هنوز محدود است، این اثر بیشتر در افراد با کمبود ویتامین ب و در صورت مصرف زیاد چای سبز مشاهده می‌شود. برای اطمینان، مکمل‌های ویتامین ب را در زمانی متفاوت از نوشیدن چای سبز مصرف کنید.
مکمل‌های رقیق‌کننده خون
برخی مکمل‌ها مانند روغن ماهی، جینکو بیلوبا، سیر، جینسِنگ و دانگ‌کوای اثر رقیق‌کنندگی خون دارند. چای سبز نیز مقدار کمی ویتامین کا دارد که در مقدار زیاد، می‌تواند اثر داروها یا مکمل‌های ضدانعقاد خون را کاهش دهد.
افرادی که از داروهای ضدانعقاد خون مانند وارفارین استفاده می‌کنند، باید درباره مصرف منظم چای سبز با پزشک یا داروساز خود مشورت کنند، به‌ویژه اگر می‌خواهند از مکمل‌های غلیظ عصاره چای سبز استفاده می‌کنند.
در نهایت یادآور می‌شویم چای سبز اگرچه فواید زیادی دارد، می‌تواند با برخی مکمل‌ها تداخل کند و اثربخشی آن‌ها را کاهش یا عوارض جانبی آن‌ها را افزایش دهد. با این حال در اغلب موارد، تنها با ایجاد فاصله زمانی میان نوشیدن چای سبز و مصرف مکمل‌ها، می‌توان از این تداخل‌ها پیشگیری کرد. برای اطمینان از ایمنی، بهترین کار مشورت با پزشک یا داروساز پیش از مصرف منظم چای سبز است.
مکمل‌های محرک
هر فنجان چای سبز حاوی حدود ۳۰ میلی‌گرم کافئین است که از قهوه کمتر است، اما در صورت مصرف هم‌زمان با مکمل‌های محرک (مانند مکمل‌های پیش‌تمرین، قرص‌های کافئین یا محصولات لاغری) می‌تواند مشکل‌ساز شود.
ترکیب چای سبز با این مکمل‌ها ممکن است موجب افزایش ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون و اضطراب شود.
چای سبز علاوه بر کافئین، تئوفیلین و تئوبرومین نیز دارد که آثار محرک سیستم عصبی مرکزی را تقویت می‌کنند. برای پیشگیری از عوارض، بین مصرف چای سبز و مکمل‌های کافئین‌دار فاصله بگذارید و میزان کل کافئین دریافتی روزانه‌تان را کنترل کنید.