مدیریت در سایه ابهام؛ بقای درویش به قیمت قربانی شدن منافع پرسپولیس؟
در حالی که ثبات دوباره نیمکت مربیگری پرسپولیس به یک آرزو بدل شده و هر از چند گاهی شاهد تغییرات ناگهانی و بحثبرانگیز در این پست هستیم، مدیریت باشگاه با حضور رضا درویش ثباتی را تجربه میکند که در تاریخ بیسابقه بوده است.

رضا درویش، مدیرعاملی که بیش از 1358 روز بر مسند قدرت تکیه زده، در طول این مدت همواره با انتقادهای شدید هواداران و رسانهها روبهروبوده است. درویش اخیراً در جلسه فراکسیون ورزش مجلس و نیز در گفتوگو با خبرنگاران، به دفاع از عملکرد خود پرداخت و مدعی شد باشگاه در مسیر درستی قرار دارد. با این حال، بررسی دقیقتر اظهارات و عملکرد او، ابهامات و تناقضهای فراوانی را آشکار میسازد.
درویش در حالی از موفقیت باشگاه در پنجره نقلوانتقالاتی تابستانی سخن میگوید و ادعا میکند که ۸ تا ۹ بازیکن جدید جذب شدهاند که کارشناسان و پیشکسوتان معتقدند این خریدها نتوانستهاند خلأهای اساسی تیم را پر کنند. از سوی دیگر پرسپولیس همچنان در پستهای کلیدی مانند مهاجم نوک و دفاع چپ با کمبود بازیکن مواجه است و اتکای بیش از حد به چند وینگر باعث شده تا توازن تیمی بر هم بخورد.
مدیریت منابع مالی و بودجه باشگاه نیز از دیگر جنبههای مورد انتقاد است. پرداخت حدود ۴۰۰هزار دلار به بازیکنی مانند دورسون بهعنوان غرامت برای فسخ آن هم در حالی که هنوز تیم بازیکن جدیدی جذب نکرده، نمونهای بارز از این ناکارآمدی مدیریتی است. نکته دیگر پرداخت مبلغی کلان به ایجنت پیام نیازمند است که ابهامات بسیاری را به وجود آورده است.
تناقض در اظهارات درویش در مورد جذب مجتبی فخریان و دورسون نیز مورد توجه رسانهها قرار گرفته است. او مدعی شده فخریان برخلاف نظر سرمربی وقت جذب شده اما برای دورسون که هاشمیان او را نمیخواسته، هیچگونه مذاکرهای انجام نشده است.
این رفتارهای متناقض به علاوه ماجرای دخالتهای هوادار متمول در امور مهم باشگاه، اعتماد هواداران و کادرفنی را خدشهدار کرده و نشان میدهد اولویت مدیریت، حفظ موقعیت خویش بوده و در سایه این تناقضها و سوءمدیریتها، منافع باشگاه و هواداران قربانی میشوند.