ماجرای زیارت نامه خواندن ناصرالدین شاه با صدای میرزای شیرازی در نجف
تمامی علما در گروه‌های متعدد از ناصرالدین شاه دیدار کردند، مگر میرزای شیرازی که در هیچ یک از دید و بازدیدهای شاه شرکت نکرد.
درباره اخلاق و شرح حال آیت الله میرزای شیرازی فتوا دهنده بزرگ و تاریخی تحریم تنباکو حکایت هایی گفته شده است که یکی از این حکایت ها مربوط به دیدار با ناصرالدین شاه است که به هنگام سفر به نجف دستور داده بود تا میرزای شیرازی به دیدن او برود.
این حکایت زیبا را نویسنده کتاب "میرزای شیرازی" محمد کاظم میرسجادی اینگونه وصف می‌کند: در سال 1278 ق در زمان فرمانروایی مدحت پاشا، حاکم بغداد، ناصر الدین شاه به زیارت عتبات رفت. با ورود شاه به کربلا بسیاری از عملا به دیدار او رفتند و هنگام ورود به نجف اشرف هم چنین برخی از علما به استقبال شاه تا نیمه های راه نجف- کربلا، محلی که آن را خان مصلی می نامند، از شهر خارج شدند.
شاه به همراه گروهی از عملا وارد نجف شد و در آن جا تمامی علما در گروه های متعدد از وی دیدار کردند، مگر میرزای شیرازی که در هیچ یک از دید و بازدیدهای شاه شرکت نکرد. شاه مبالغی را میان روحانیان نجف تقسیم کرد، اما میرزا آن را نپذیرفت و آن را به شاه مسترد کرد.
ناصر الدین شاه که از این که میرزا به دیدار او نیامده و مرحمت او را نپذیرفته است خشمگین شد. از این رو، محمد حسن خان اعتمادالسلطنه را برای دیدار میرزا با شاه نزد او روانه کرد. هنگامی که اعتماد السطنه در کنار میرزا قرار گرفت و از او خواست که به دیدار شاه بیاید، میرزا خودداری کرد و بیان داشت، که من انسانی درویش هستم و کاری با شاهان ندارم. اعتماد السطنه هم عنوان کرد که برای شاه زیبنده نیست که به نجف بیاید و ملاقاتی با شما نداشته باشد.
بالاخره در برابر اصرارها و پافشاری های اعتماد السطنه و انکار میرزا، تصمیم گرفته شد که این ملاقات در حرم حضرت علی(ع) صورت گیرد ودر همان زمانی که معمولا میرزا برای زیارت به حرم می رفت، شاه نیز در همان زمان وارد شود. فردای آن روز، ملاقات بر طبق برنامه و برحسب توافق صورت گرفته انجام یافت. شاه پس از دیدار از میرزا در همان نخستین برخورد، تقاضا کرد که میرزا زیارت مخصوص را بخواند و شاه نیز در کنار میرزا و همراه او به خواندن زیارت مشغول شد.
این رفتار آزادمنشی میرزا و توجه نکردن به مقام های ظاهری و دنیایی؛ ضمن آن که کیاست و دقت نظر او را در مسایل اجتماعی مشخص می کند، جایگاه و مقام او را در نزد شاه و مردم ارجمندتر نشان می دهد. ناصر الدین شاه در سفرنامه خود به عتبات به این دیدار این گونه اشاره می کند:
«روز سه شنبه نوزدهم رمضان... آقای میرزا حسن شیرازی که از جمله علما است، به استقبال هم نیامده بود و ایشان را ندیده بودم، در صحن مطهر، مشیر الدوله (میرزا حسن خان سپهسالار) بحضور آورد، دیدم، آدمی زاهد و متعبد و منقطع است و از علم و دانش واقعا بهره گرفته است، در همین یک دفعه ملاقات مختصر عالم وارستگی و آراستگی و فضایل ظاهر و باطن ایشان را معاینه کردم، در فنون فضل و علم هم آنچه گفتند امروز سرآمد اقران است قدری صحبت شد...»
