گادوین منشا بی حوصله در تمرین؛ شاد و پر انرژی در مکان های دیگر

همیشه از برانکو ایوانکوویچ می‌شنیدیم که بازیکنان ایرانی را به خارجی‌ها ترجیح می‌دهد و در توجیه این عقیده‌اش هم می‌گفت: «اگر قرار است بازیکن خارجی بیاوریم، باید برویم دنبال بازیکنان بسیار باکیفیت. در حالی که بیشتر بازیکنانی خارجی‌ای که به ایران می‌آیند اگر خیلی خوب باشند، در کشورهای خودشان بازیکنان درجه سه و چهار هستند. به طوری که بازیکنان ایرانی کیفیت بالاتری نسبت به بعضی از آنها دارند و این همان دلیلی است که باعث می‌شود من ایرانی‌ها را ترجیح بدهم.»

منشا را هم اگر جذب کردند، بر اساس عملکرد فصل گذشته‌ی او بود که در کورس آقای گلی با طارمی رقابت می‌کرد و لیگ شانزدهم را با ۱۲ گل به پایان رساند. در پرسپولیس اما آن بازیکنی نبود که از او انتظار می‌رفت. هفته‌های نخست حضور منشا در تیم برانکو را با این توجیه که او و بازیکنان پرسپولیس هنوز همدیگر را نمی‌شناسند، گذراندیم و این مهاجم نیجریه‌ای حتی جدی‌ترین رقیبش یعنی مهدی طارمی را از دست داد اما بعد از رفتن آقای گل هم نتوانست اوج بگیرد.

گادوین منشا البته در لیگ قهرمانان فصل پیش عملکرد قابل قبول و حتی تحسین‌برانگیزی داشت اما در لیگ برتر تنها ۴ گل زد و خلاصه کار را به جایی رساند که برای برانکو چاره‌ای جز نیمکت‌نشین کردن او نماند؛ آنهم در حالی که پرسپولیس جز منشا و علیپور مهاجم دیگری نداشت. جالب اینکه حتی بعد از قرمزپوش شدن مهاجم نیجریه‌ای، همه او را تحسین و علیپور را مهاجم سوم و نیمکت‌نشین پرسپولیس معرفی می‌کردند اما هیچ چیز طبق پیش‌بینی‌ها پیش نرفت. این علیپور بود که آقای گل شد و منشا هم با وجود خط حمله‌ی خالی پرسپولیس، به مهاجم نیمکت‌نشینی تبدیل شد که حتی نمی‌توانستند او را برگ برنده بخوانند.

شانس گادوین منشا برای بازی کردن هر روز کم و کمتر می‌شد و بدتر اینکه در تمرینات هم او را باانگیزه نمی‌دیدیم. این بازیکن خیلی وقت است دل به تمرین نمی‌دهد و با حاشیه‌ها روزگار می‌گذراند و این، از عکس‌ها و ویدیوهایی که او در صفحه‌ی اینستاگرامش منتشر می‌کند، ‌کاملا پیداست. تمرین‌ها را بدون هیچ تلاش مضاعفی برای بازگشت به ترکیب اصلی سپری می‌کند اما می‌بینیم که از سر تمرین رفتنش ویدیو می‌گذارد و در حالی که در اتومبیل گران‌قیمتش نشسته، با آهنگ‌های ایرانی و غیرایرانی همخوانی هم می‌کند.

به همین دلیل است که معتقدیم برای پیدا کردن منشا، محل تمرین پرسپولیس اصلا جای مناسبی نیست چرا که او همان یکی دو ساعتی را هم که در روز کنار تیم است، با بی‌حوصلگی از سر می‌گذراند اما دور از آن فضا، شاد و پرانرژی است؛ در تهران به کنسرت می‌رود، مرخصی می‌گیرد تا به اسب‌سواری و تفریحات دیگرش برسد و دور دورهای هر روزه در تهران را تا الان هرگز از قلم نینداخته. جالب‌تر از همه اینکه بازی نکردنش منتقدانی هم دارد.

برای زیر سوال بردن برانکو از نیمکت‌نشینی منشا وام می‌گیرند اما تا امروز یک نفرشان برای یافتن دلیل بازی نکردنش سر تمرین پرسپولیس نرفته که بی‌انگیزگی‌های این بازیکن را ببیند و متوجه شود که برانکو چرا بازیکنان خارجی و به ویژه آفریقایی‌ها را که اتفاقا در ایران بیش از حد مورد توجه‌اند، دوست ندارد. نه خودِ آنها، بلکه رفتارهای غیرحرفه‌ای و به قول خودمان جوگیری‌هایشان را دوست ندارد که باعث می‌شود بازیکن توانایی مثل گادوین منشا، تا این حد ناکارآمد جلوه کند.

راستی از بین همه‌ی منتقدان برانکو که نیمکت‌نشینی مهاجم نیجریه‌ای کام‌شان را تلخ کرده، کسی هست که بداند منشا چرا خیلی وقت است دل به تمرین که نه، دل به فوتبال نمی‌دهد و حاشیه‌نشینی چرا این‌قدر برایش جذابیت پیدا کرده است؟