شاید هر مربی دیگری غیر از شفر هم بود به سختی حاضر میشد ترکیب موفق خط دفاعی تیمش را با بازگشت پژمان منتظری تغییر دهد. اما به هر حال او پژمان منتظری است نه یک مدافع معمولی. مدافعی که تجربه بازی در جامجهانی و در چندین بازی مهم و دشوار بینالمللی را دارد و گذشتن از نام او کار سادهای نیست.
پژمان منتظری تا بدین جای فصل بازگشت ناموفقی به استقلال و لیگ ایران داشته است. در ابتدای فصل او هم همانند اکثر بازیکنان استقلال، آماده نبود و نتوانست انتظارات را برآورده کند. پس از آن هم یک مصدومیت تقریبا سخت او را برای سه ماه از میادین دور کرد و در دوران غیبتش استقلال توانست از آن نتایج ضعیف ابتدای فصل فاصله بگیرد. در غیاب منتظری خط دفاعی استقلال نیز با آماری درخشان نمره قبولی گرفت و زوج چشمی-حسینی هفت کلینشیت پیاپی را به نام خود ثبت کردند. قرار گرفتن منتظری در ترکیب اولیه بازی مقابل تراکتور هم به دلیل محرومیت چشمی رخ داد و او بلافاصله پس از بازگشت چشمی بار دیگر به نیمکت بازگشت و ورودش به زمین مقابل سایپا نیز با دادن یک کرنر اشتباه به حریف همراه بود.
چه بسا اگر منتظری در قطر ماندگار شده بود حالا خیالش هم از حضور در روسیه راحت بود. اما با وضعیت فعلی او ترس از دست دادن دومین جامجهانیاش را دارد. کیروش یک بار با عدم دعوت از منتظری در ابتدای فصل نارضایتی خود را از بازگشت این بازیکن به لیگ ایران و بازیهای نهچندان خوبش در ترکیب استقلال نشان داده بود. اما به هر حال او منتظری است و کیروش خوب میداند در صورت آماده بودنش، رقیبی به غیر از سیدجلال حسینی و پورعلیگنجی نمیتوان برای او متصور بود. منتظری فرصت این را دارد تا با بازگشت به قلب دفاع استقلال، حضور خود در جامجهانی را تضمین کند. شفر هنوز با تواناییهای منتظری آشنا نیست و چه بسا با اولین اشتباه مدافعان وسط استقلال، بخواهد منتظری را به ترکیب اصلی ورود دهد.