اخراج تن‌هاخ رسوایی لورکوزن است

حالا او واقعاً به تنهایی مقصر همه چیز است؟ لورکوزن تنها پس از دو بازی در لیگ و یک تابستان فراموش‌ نشدنی، تن هاخ را اخراج کرد. بله، عملکردهایشان بی‌روح بود. تنها یک امتیاز از بازی‌هایشان مقابل تیم‌های ضعیف‌تر هوفنهایم و برمن گرفتند. یک برنامه؟ فقط با تخیل می‌شد تشخیص داد.

اما یک چیز باید برای همه روشن باشد: این یک شروع اشتباه است و اعلام هم شده است! پانزده بازیکن اضافه شدند و ۱۰ نفر از تیم سال گذشته جدا شدند. به نظر می‌رسید یک روز هم نمی‌گذرد بدون این که در بای‌آرنا کسی با «خوش آمدید» یا «مراقب خودت باش» بدرقه یا استقبال شود. تقریباً هر روز، تن هاخ با تیمی تغییر یافته در رختکن روبرو می‌شد. هرج و مرج در فهرست بازیکنان بی‌سابقه بود.

یادآوری: تنها یک سال پس از کسب دبل قهرمانی، هفت (!) ستاره لورکوزن جدا شدند. علاوه بر ویرتز، احتمالاً بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ لورکوزن، رهبر خط دفاع که تاه بود و موتور بازی این تیم که ژاکا بود، همچنین کاپیتان هرادسکی و فریمپونگ خوش‌اخلاق هم رفتند. با جدایی این اسطوره‌های زنده این باشگاه، نه تنها کیفیت فوق‌العاده‌ای از دست رفت، بلکه روح این تیم هم از بین رفت.

درست زمانی که هواداران فکر می‌کردند سرانجام این تابستان وحشتناک را پشت سر گذاشته‌اند، اوضاع بدتر شد. هینکاپیه پس از شکست در بازی افتتاحیه مقابل هوفنهایم در حالی که اشک می‌ریخت برای هواداران دست تکان داد و احتمالاً امروز به آرسنال خواهد پیوست. خروج قهرمان شماره هشت! شروعی ناامیدکننده برای یک مربی.

اما مسئول اصلی این جدایی‌های گسترده چه کسانی هستند؟ سیمون رولفس به عنوان مدیر ورزشی و فرناندو کارو که رییس این باشگاه است. شکی نیست: با جذب بازیکنانی چون بدِه، رهبر خط دفاع سویا، کوانساه، استعداد لیورپول و واسکز، اسطوره رئال مادرید، کیفیت چشمگیری به‌ خصوص در دفاع به دست آمده است. اما با وجود تمام این خریدها، در ترکیب فعلی خبری از یک ژاکا یا ویرتز جدید نیست. دست‌کم نه یک‌ شبه. این سیستم جدید با هرج‌ و مرج نقل‌ و انتقالات نمی‌تواند به‌ درستی کار کند، شیمی تیم نیاز به زمان دارد تا شکل بگیرد.

برای بسیاری از افراد، از همان ابتدا روشن بود: کسب رتبه چهارم تقریباً یک شگفتی محسوب می‌شد و حتی یک سهمیه ساده اروپایی هم به‌ راحتی پذیرفتنی بود. هیچکس از تن هاخ انتظار معجزه نداشت. فقط مدیران لورکوزن هستند که دیدگاهی متفاوت دارند و همچنان در رویای کسب عناوین پس از سال شکست‌ ناپذیر ۲۰۲۴ به سر می‌برند. ماموریتی غیرممکن برای تن هاخ. با این حال، او به‌ خاطر ناکامی سرزنش می‌شود.

به‌ علاوه، رولفس و کارو خودِ تن هاخ را در پایان ماه می به‌عنوان جانشین ژابی آلونسو انتخاب کرده بودند و با شور و شوق از این که این مربی هلندی «توانایی‌هایش را در شرایط دشوار در منچستریونایتد ثابت کرده است» ستایش می‌کردند. این فرصت در لورکوزن از او گرفته شد.

یک شروع تازه نیازمند زمان است. زمانی که او از سوی هواداران دریافت می‌کرد. پس از این تابستان فاجعه‌بار، اخراج او صرفاً مایه رسوایی و نشانه شکست بزرگ مدیران این باشگاه است.