اختصاصی / آیا محمود فکری گمشده استقلال بود؟!

علی مسعودی؛ سرانجام پس از کش و قوس های فراوان، باشگاه پرحاشیه و آشفته استقلال از مذاکره با استراماچونی و الکساندر نوری، به محمود فکری رسید تا سکان هدایت آبی ها را به یکی دیگر از بازیکنان محبوب گذشته هوادارن بسپارد. اگرچه مذاکرات قبلی مدیران استقلال با مربیانی مثل استراماچونی و الکساندر نوری بیشتر غیره واقعی بوده و برای سرگردانی و شاید هم سرگرمی هواداران! ولی هرچه بوده واقعیت نداشته به این دلیل که هر دو مربی مذاکرات را در حد شایعه اعلام کردند!

در هر صورت از کارهای غیره حرفه ای که سالهاست در فوتبال ما صورت می گیرد، باز هم صورت گرفت و مربی که با تیم دیگری قرارداد داشت، با باشگاه دیگری مذاکره کرد و به رغم مخالفت باشگاه خودش (نساجی مازندران) به باشگاه دیگری پیوست تا حاشیه از همان روز اول یقه آبی های پایتخت را بگیرد. قطعا این نقل و انتقال پر حرف و حدیث در آینده هم ادامه خواهد داشت و محمود فکری باید، خودش را آماده چالش بزرگی کند. چالشی که مربیان قبلی استقلال با آن مبارزه کردند، ولی موفق نشدند، به این دلیل که باشگاه استقلال آنقدر بی مدیریت شده که مدیرانش از یک مذاکره ساده عاجز هستند و نه می توانند، مربی که در اختیار دارند را مدیریتش کنند و نه بلدند با مربی آینده شان مذاکره ساده انجام دهند و به هواداران حرف راست بزنند! اینکه چرا باشگاه بزرگ استقلال در این چند سال اخیر یک مدیر نیمه کاربلد، نه کامل! را نداشته و هر سال مشکلات را دو چندان کرده قطعا به وزارت ورزش و جوانان برمی گردد که با انتخاب مدیران ناکاربلد کل فوتبال دو تیم بزرگ را زیر سوال برده است. حال اینکه چرا وزارت ورزش و جوانان بی ثباتی را در استقلال و ثبات را در پرسپولیس بوجود آورده، حرف و حدیث زیاد است که پرداختن به آن نیاز به تحلیل کلی دارد.

اما اگر از بحث مدیریت بگذریم و به انتخاب محمود فکری برسیم که آیا آوردن او کار درستی بوده یا نه، با یک تحلیل ساده می توان پی برد، که اشتباه بوده و آینده روشنی در انتظار مرد محبوب گذشته آبی ها به چشم نمی خورد و باید او را هم مثل داستان فرهاد مجیدی بدانیم. با اینکه محمدی فکری خیلی پخته تر و باسابقه تر از فرهاد مجیدی است و سابقه مربیگری بیشتری دارد، اما با مدیریت فعلی استقلال، شک نکنید، کار فکری به نیم فصل هم نخواهد کشید. فکری از آن دست مربیانیست که با کوچکترین دخالت و سوء مدیریت، خیلی زود تصمیم به جدایی می گیرد و ساز رفتن می زند. اگر به سوابق گذشته این مربی توجه کرده باشید، او هدایت هر تیمی را بر عهده گرفته؛ نیم فصل بیشتر، دوام نیاورده و به هر دلایلی تیمش را ترک کرده است! کاپیتان سابق آبی ها حتی در تیمی که صدرنشین بوده باز هم دوام زیادی نداشته و جدا شده که این نشان از، یا ضعف او را دارد، یا به نوع رفتارش که اگر در استقلال نتواند با حواشی و مشکلات کنار بیاید، باید راه فرهاد مجیدی و استراماچونی و دیگران را برود؛ یعنی جدایی!  فکری و همه کسانی که قرار است به او کمک کنند، به خوبی می دانند، باشگاه آبی ها بی مدیریت ترین و بی ثبات ترین سال های عمرش را سپری می کند که سوء مدیریت مربی صدرنشین (استراماچونی ) را هم فراری داده، چه برسد فکری ها و مجیدی ها که با حاشیه غریبه هستند و تجربه بالایی ندارند.

حال شاید محمود فکری با خودش فکر کند که سالها در استقلال بازی کرده و کاپیتان تیم بوده و سابقه دستیار بودن را در تیم  نیز دارد و به همه چیز آگاه است، ولی قطعا می داند، حواشی که برای نفر اول تیم (سرمربی) می آورند، با بازی کردن و کاپیتانی متفاوت است و اگر نتوانی تیم را جمع و جور کنی باید فکر رفتن باشی، شاید هم مجبورت کنند که ساکت را برداری و تیم را ترک کنی- مثل فرهاد مجیدی و استراماچونی!

در هر صورت این استقلال چه با محمود فکری چه با استراماچونی به ثبات نمی رسد، مگر اینکه مدیریت قوی پشتش باشد که تحلیل ما امیدی به آینده آبی ها را ندارد، چون استقلال از مدیریت ضربه می خورد نه از مربی و بازیکن که هر سال رفت و آمد می کنند.