کمال علیه پیروزی؛ رادو دشمن کامبک!

پرسپولیس روی چمن هموار ورزشگاه سیرجان و در مسابقه‌ای که آسوده خاطر به نظر می‌رسید با همان ترکیب اصلی به میدان رفت اما برای اولین بار از یک سیستم تازه استفاده برد. یحیی تیمش را با سه مدافع مرکزی، دو مدافع کناری که بالا بازی می‌کردند، دو هافبک میانی، دو هافبک تهاجمی و یک مهاجم نوک به زمین فرستاد.

در واقع می‌توان گفت 1-2-4-3 شروع کرد با این توضیح که سیدجلال روی دستش شجاع و کنعانی را داشت البته قرار نبود به این زنجیره سه نفره عمق بدهد، شیری و نادری در راست و چپ بالاتر بازی می‌کردند و باید از خط نیمه به جلو می‌رفتند و در امتداد نوراللهی و کمال یک زنجیره تشکیل می‌دادند.

مقابل این زوج ترابی و نعمتی بازی کردند که آزاد بودند به کناره‌ها و مرکز بیایند و حتی تو بزنند و موقعیت ایجاد کنند. نوک پیکان تیم هم علی عیلپور بود که این بار نه همشهری‌اش عبدی را کنار خود می‌دید نه یکی از هافبک‌ها کنارش قرار گرفتند. این سیستم برای بازی دربی تست شد اما با دو گلی که دریافت شد بخصوص گل دوم این سیستم رد شده و به نظر می‌رسد یحیی برای بازی با استقلال به همان 2-4-4 همیشگی برگردد.

 مسئولیت نشناسی کمال ریتم را خراب کرد

بعد از 7-6 دقیقه پرسپولیس در زمین حریفی که خوب پرس می‌کرد و با انگیزه نشان می‌داد موفق شد ریتم را پیدا کند و کم کم داشت سوار بازی می‌شد. در پی همین اتفاق پرسپولیس اولین موقعیت جدی بازی را هم با سانتر خوب شیری و ضربه سر خطرناک علیپور خلق کرد اما اخراج کمال همه چیز را به هم ریخت.

هر چند کادر فنی  و بازیکنان پرسپولیس معتقدند سیدعلی سختگیری کرده اما یک طرف قضیه هم کمال کامیابی‌نیاست. بازیکنی که در پنجمین فصل حضورش در پرسپولیس و با این همه تجربه همچنان با رفتارهای غیرمسئولانه باعث می‌شود تا تیمش لطمه بخورد. تکل مهار نشده کمال جلوی چشم داور و اخراج او اتفاقی تکراری و تلخ برای کادر فنی و دوستداران پرسپولیس است که بار دیگر نشان داد کامیابی‌نیا بازیکن وظیفه شناسی نیست و باید در رفتارش تجدید نظر کند.

تغییر درست یحیی، اشتباه استراتژیک میزبان

پرسپولیس نیمه دوم را با یک تغییر شروع کرد. سعید حسین‌پور جای سیدجلال را گرفت. خط دفاع این تیم دوباره چهار نفره شد و خط میانی شکل تازه خطی پیدا کرد اما با توجه به یک بازیکن کمتر سیستم به 1-4-4 تغییر کرد. با این تغییر شکل تیمی پرسپولیس بهتر شد و با وجود یک بازیکن کمتر ریتم بهتری برای کارهای ترکیبی پیدا کرد.

همچنین در نقطه مقابل میزبان یک نیمه پرفشار بازی کرد و پرس از بالا گذاشت. اشتباهی که شاهین بوشهر در تهران مقابل پرسپولیس انجام داد و نیمه دوم افتاد. پرسپولیسی‌ها می‌گویند اگر گل گهر در تمام فصل می‌توانست مثل نیمه اول این مسابقه بازی کند الان در رده دوم جدول قرار داشت.

افت بدنی تیم جلالی و البته تغییراتی که در ترکیب تیم پرسپولیس ایجاد شد کاری کرد تا کامبک بزرگ شکل بگیرد و قهرمان لیگ بازی دو بر صفر باخته را با برد سه بر دو عوض کند آن هم در شرایطی که حدود 80 دقیقه با یک بازیکن کمتر بازی کرده بود.

 رادو خروج بلد نیست

رادوشویچ در بازی با ذوب‌آهن نشان داد همچنان یک مشکل اساسی دارد و با اینکه شوتگیر خوبی است و در واکنش‌های آنی خوب عل می‌کند اما در بحث مهم خروج مشکل اساسی دارد. رادو با همین اشتباه و خروج ناموفقش دوباره زمینه ساز گل خورده دیگری شد. مرور گل اول گل گهر نشان می‌دهد رادو ترسیده خروج کند و اشتباه محاسباتی نوراللهی و یارگیری نادرست کنعانی زادگان کاری کرده تا مدافع گلزن حریف خیلی راحت از زاویه‌ای ناآشنا دروازه پرسپولیس را باز کند.

رادو در صحنه گل دوم میزبان هم کم تقصیر نداشت. هر چند همه نادری را می‌بینند که جا مانده و در کورس با گلزن حریف کم آورده اما در این صحنه اشتباه سیدجلال در عمق دادن به دفاع تیمش و عقب بازی کردن کاری کرد تا بازیکن سیرجان از خط آفساید فرار کند.

اما رادو هم اشتباه داشت چرا که باید در آن صحنه حداقل روی خط شش قدم می‌ایستاد اما خروج نکرد و عقب ماند تا مقهور ضربه نهایی بازیکن گل گهر شود. ترس از خروج یا ایرادی که دروازه‌بان کروات پرسپولیس دارد در صحنه دیگری نیز به ضرر تیمش شد و کاری کرد تا کامبک رویایی شاگردان یحیی به باد برود. تنها چند ثانیه مانده بود تا داور سوت پایان بازی را بزند و پرسپولیس یک برد فوق‌العاده را جشن بگیرد که میزبان برای فرار از شکست خیمه سنگینی روی دروازه پرسپولیس زد.

توپ سه چهار بار روی آسمان دروازه سرخ‌ها رفت و برگشت اما رادو هرگز خروج نکرد و سرانجام دروازه‌اش باز شد. شاید اگر او یک بار با خروج خود توپ را جمع یا به نقطه دورتری دفع می‌کرد الان پرسپولیس داشت یک برد بزرگ را جشن می‌گرفت. موضوعی که شاید در این بازی فرمالیته چندان مهم تلقی نشود اما در بازی‌های آینده می‌تواند سرنوشت تیم را در یک جام تغییر دهد.