اتفاق عجیبی که مرتضی تبریزی در پیش فصل رقم زد

مرتضی تبریزی دیروز باز هم یکی از بازیکنان موفق استقلال در گلزنی البته در دیداری دوستانه بود. کسی که پیش از شروع فصل جاری و یا در حدفاصل دو نیم‌فصل لیگ برتر هجدهم نیز دارای چنین رزومه‌ای در دیدار‌های دوستانه بود و بعضاً دبل یا هت‌تریک هم می‌کرد ولی وقتی وارد لیگ و مسابقات رسمی می‌شد چشمه گلزنی اش می‌خشکید!

اتفاقاً با مرور جدول حضور او در ۸ دوره گذشته لیگ برتر (در پاس همدان، ذوب‌آهن و استقلال) آمار جالبی به دست می‌آید که نشان می‌دهد برخلاف تبلیغاتی که درباره این بازیکن می‌شود او مهاجم گلزنی نیست. شاید این توقع که او باید در همه دیدار‌های استقلال طی این دو فصل گلزنی می‌کرد زیاده‌خواهی است وقتی بدانیم او در ۸ فصلی که در سطح اول فوتبال توپ می‌زند فقط ۴۶ بار موفق به گلزنی شده است که میانگین سالی ۵/۷ گل را برایش ثبت می‌کند. این تعداد گل در ۱۹۵ بازی به‌ثمر رسیده که میانگین آن عدد ۴/۲ را نمایان می‌کند. به این معنی که تبریزی هر ۴ مسابقه در میان می‌تواند گلزنی کند.

مهاجمی که در یک فصل کمتر از ۶ گل بزند هرگز گزینه مناسبی برای تیمی مانند استقلال یا مشابه آن با میلیون‌ها طرفدار نمی‌تواند باشد. مرتضی تبریزی تنها در دو فصل شانزدهم و هفدهم نسبت به سایر فصول بیشتر گلزنی کرده است. او در لیگ ۱۶ و ۱۷ به‌ترتیب ۱۰ و ۱۳ گل زد و قبل و بعد از آن نهایتاً ۷ گل (در دو لیگ پانزدهم و چهاردهم) به‌ثمر رسانده بود.

تبریزی در لیگ دوازدهم و سیزدهم به ترتیب با ۲۲ و ۲۶ بار حضور در ترکیب اصلی تیمش هر فصل فقط ۲ گل زد! او در لیگ هجدهم نیز در استقلال فقط ۵ گل به ثمر رساند. این مهاجم روز گذشته به داماش گل زد و سه روز قبل‌تر برابر امید‌های استقلال هم دبل کرده بود تا مشخص کند وقتی تماشاگری در ورزشگاه نیست یا هر زمان حساسیتی بر یک مسابقه حاکم نباشد توانایی گلزنی دارد ولی وقتی در دیداری رسمی به زمین می‌رود این عادت (گلزنی) برایش تبدیل به یکی از سخت‌ترین کار‌های دنیا می‌شود.