آقای سلطانی فر؛
اتفاق های این روزهای کشور گواه پنهان کاری های بسیار است! به همین دلیل شعار مبارزه با فساد همگانی شده است و به نوعی فساد سیستمی شده و جامعه ورزش نیز مستثنی از این فرآیند موجود نیست! به عنوان وزیر ورزش و جوانان نسبت به هر گونه اهمال کاری مالی در زیر مجموعه تان مسئول می باشید و اگر در هر نهادی ابهام های مالی وجود داشته باشد توامان مسئول و زیر مجموعه مقصر هستند!
آقای سلطانی فر؛
باور پذیری جامعه نسبت به مسئولان در فضای ناامنی قرار گرفته است! و به نوعی این احساس برداشت می شود که برخی مسئولان جدا از مردم با ملیتی متفاوت در عرصه مدیریت حضور دارند! و تعهد و تعلق شهروندی ندارند و به عنوان مهاجر به دنبال برداشت محصولات می باشند
آقای سلطانی فر؛
جامعه بر این نظر شده که دست برخی مسئولان برای مسئولان دیگر رو شده است و به همین دلیل نمی توانند با فساد مبارزه کنند! به عنوان مثال تاج رئیس فدراسیون فوتبال حال و قال داورزنی را می داند! داورزنی حال و قال ساکت را می داند و این تو در تویی مانع از بروز و ظهور شفافیت ها شده است! و مانند پازلی مجبور به حمایت از همجنس های خود می باشند!
آقای سلطانی فر؛
معلوم است که برخی برای حفظ میز و صندلی قانون و متعلقات به قانون را دور می زنند! قانون بازنشستگان که سهل است قوانین الهی را نیز با زبان شان قابل توجیه می دانند! و دروغ های مصلحتی را جزئی از مصلحت های جامعه امروز بر میشمارند!
آقای سلطانی فر؛
برخی سوار ...مراد شده اند و در جیک جیک مستانه اشان هستند و اصلا تصور زمستان را ندارند! آیا تا به حال این سئوال را از خود پرسیده اید که چرا برای مردم قابل باور و اعتماد نیستید؟! روی سخن شما نیستید اما به عنوان مسئول ورزش شما باید پاسخگوی عدم شفافیت های زیر مجموعه های تان باشید!
امید فراغت/روزنامه نگار